ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΦΥΤΡΩΝΕΙ ΑΓΡΙΑ ΜΕΝΤΑ
ΠΟΙΗΣΗ
Εκεί, οπού τις νύχτες πέφτει τώρα η δροσιά
αλλά και παγωνιά σκεπάζει τις ραχούλες
Εκεί, οπού τα πρωινά γλυκολαλούνε πέρδικες
κι ο άνεμος μοσχοβολά μυρτιά και δυόσμο
Εκεί...σεργιανάει απόψε η καρδιά
σε μονοπάτια οπού περπάτησα
σε σπίτια συγγενών και φίλων
αλλά κι εχθρών που δεν κατάλαβα ποτέ
γιατί ήταν και είν' οχτροί μου...
Εκεί...οπού φύτρωνε άγρια μέντα
σε πηγές που σύχναζαν μικροί θεοί
σε πλαγιές οπού τραγούδαγαν ημίθεοι...
Εκεί, στην Άγια Ρούμελη θυμάμαι
πρόσωπα, πρόσωπα κι αρώματα και ήχους...
Γιατί...πολύ αγάπησα τη γη οπού περπάτησα
...
κι είχα τους ήχους όλους συντροφιά
...
κι είχα τους ήχους όλους συντροφιά
στη σιωπή του πόνου μου, τόσο μόνη!..
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου