Nota Kimothoi© Nότα Κυμοθόη

Nota Kimothoi© Nότα Κυμοθόη
Νότα Κυμοθόη, απόσπασμα από Ποίησή μου με τον τίτλο "Ερατώ" "Παίξε ω Μούσα Ερατώ την άρπα την ανθρώπινη αυτήν οπού αγγίζει τις καρδιές των άκαρδων ανθρώπων που είπαν λόγια ερωτικά και λόγια της αγάπης"/Art Nota Kymothoe© Nότα Κυμοθόη

Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΚΥΚΛΑΜΙΝΑ" ΠΟΙΗΣΗ




ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
ΚΥΚΛΑΜΙΝΑ
ΠΟΙΗΣΗ
http://kymothoenota.blogspot.gr/

Σιωπηλά στο χάραγμα της μέρας
μες το μουντό ξημέρωμα
στου χειμώνα την παγωνιά
ταπεινοί προσκυνητές της γης
οπού κρατά το σπόρο με υπομονή
για της άνοιξης ημέρα γιορτινή!
Αχ!.. Χλόη μας καημέ
μαράζι στων ανθρώπων τη ζωή...
Μνήμες όλα τα σημάδια της γης
στα χοχλάδια που απόμειναν εκεί...
Εκεί, οπού...δέντρα γίναν' στάχτη...
Το χάραμα, ολόγυρα η πλάση φρικτή
είχε μιαν αχνάδα παγερή
οπού χτένιζε την πίκρα στον ορίζοντα...
Αχ!.. Καρδιά μου πήρες σβάρνα τοπία πολλά
κι είδες σύγνεφα που έρχονται από ουρανού
καθώς βάφονται βουνά μαβιά οι καημοί
από φανατισμούς που πλάκωσαν τη νιότη
χέρια που κόβουν σύρριζα κεφάλια
μαχαίρια οπού χτυπούν πισώπλατα κορμιά
γλώσσες οχιάς που ροκανίζουν... ψυχές...
Αχ!..Εσύ, οπού τα έλατα διαφεντεύεις καρδιά μου
εκεί, οπού βογκούν σιγαλά των ελαφιών ψυχές
κι ακούγονται ανασεμιές αποθαμένων από παλιά...
Εκεί στην ανηφόρα κι ι ελιές σκιές 
καθώς τσοπαναραίοι ωσάν Απόστολοι λεν
σφίγγουν στον κόρφο τους τ' αρνάκια.
Κι ο άνεμος; Κάτι σαλεύει σιγαλά κι αυτός
κι ύστερα περνάει σιωπηλά ως άγιος, είπαν...
Αλλά, ταπεινά κυκλάμινα, σφραγίδα ομορφιάς 
σαν ένα μήνυμα ελπίδας να κρατούν
μαβιά και βιολετιά ως ροζ στέκουν χαμηλωμένα βουβά
πάνου σε λίγο χώμα που ζεστάθηκε από το χνότο της γης.
Πως να το πεις; Και τι να πεις; Σε ποιους;
Κρατούν της στράτας το θυμίαμα από σιωπές
του ήλιου το δεκάλογο από φωνές
του φεγγαριού το ασήμι στων ερώτων οπού...
Μη τους το πεις...
Στη ζυγαριά του κόσμου θα διαβείς
το άγιο περιστέρι μες στα λιόδεντρα κρυμμένο
ψάχνει ακόμα κλαδάκι...να σταθεί.
Μη τους το πεις...
Τις νύχτες κουκουλοφόροι μουλωχτά περνούν
χτυπούν αθώους...μέσα σε πόλεις του φωτός...
Μη τους το πεις!..
Αχ!.. Μόνη μέσα στο χάραμα καρδιά μου Εσύ...
Εκεί κι εδώ και παντού για να κρατάς τον ήλιο στη ράχη
μη στάξει πάνω του σκοτάδι ο καιρός...
Αχ!.. Εσύ καρδιά, αδράχτι μου, τι θυμίζεις;
Χρυσόμυγα, ουράνιο τόξο; Εσύ Φως!..
Ξεφεύγεις μες τη βουή της τρικυμίας
και γίνεσαι κυκλάμινο όλο καημούς
σφίγγοντας χιλιοτρυπημένα λόγια
αφηνιασμένα χειροκροτήματα
εκεί, απάνου στο μίσχο σου βουβή
κρατώντας μέσα σου υπομονή
και Αη-θυμαριού ανάσα...
Αχ!.. Εσύ καρδιά...στόχαστρο οχτρών!
Σφύρα ν' ανθίσουν τα βουνά
σκαλί-σκαλί ως επάνω μαβιά
ταπεινά κυκλάμινα που λάμπουν!















Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη 

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ:TΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΤΑΒΛΑΣ

                                                                    photo by Nota Kimothoi (c)Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .


"Τραγούδι της τάβλας* 
Νότας Κυμοθόη© Nota Kimothoi
Γράφει η Νότα Κυμοθόη**
http://kymothoenota.blogspot.com/


Σε τούτη τη τάβλα πούμαστε


σε τούτο το τραπέζι


τον Άγγελο φυλεύουμε


και το Χριστό κερνάμε


και την Παρθένο Παναγιά


όλοι την προσκυνάμε

Μας έδωσε χρυσά κλειδιά

κλειδιά του Παραδείσου

ν' ανοίξω τον Παράδεισο

να πάω να σεργιανήσω

Να δω τους πλούσιους πως περνάν

και τους φτωχούς τι κάνουν

να δω και τους φιλάργυρους

που στρώνουν πως κοιμούνται

έχουν την πίσσα πάπλωμα

και το κατράμι στρώμα

και το ρετσινοτόμαρο τόχουνε προσκεφάλι

Βαστούσανε οι δίκαιοι

λαμπάδες αναμμένες

Βαστούσαν κι οι φιλάργυροι

σακούλια βουλωμένα

οπούχαν μέσα κάρβουνα

που καίγαν τη ψυχή τους!"

* Ευχαριστώ την κ. Σπυριδούλα Βουκελάτου

(γιαγιά 82-85 ετών(?)...) από τη Λευκάδα, οπού σήμερα

το τραγούδησε για μένα!..

Την ευχαριστώ από καρδιάς, για την τιμή που μου έκαναν

αυτή και η κόρη της η Σοφία, που μαγείρεψε

παραδοσιακό φαγητό της Λευκάδας!..

Σοφία, σε ευχαριστώ! Ευχαριστώ και τη Μαυρέττα

για τα χαιρετίσματά της και το λιβάνι

από το Μοναστήρι της Παναγιάς Φανερωμένης!

**Η Νότα Κυμοθόη είναι Ζωγράφος και Συγγραφέας

μέλος του ομίλου Unesco Πειραιώς και Νήσων

arttherapy και ...

επειδή...

( Στη Λευκάδα έγραψα την "7η γραφή" του βιβλίου μου "Η Λύτρωση"

Αγαπώ πολύ αυτό το νησί και τους ανθρώπους του...

Το τραγούδι που τραγούδησε για μένα σήμερα

η κ. Σπυριδούλα, είναι παραδοσιακό Δημοτικό Τραγούδι.

Την ευχαριστώ από καρδιάς κι εύχομαι να της δίνει ο Θεός

υγεία και του χρόνου τα Χριστούγεννα

να τσουγκρίσουμε και πάλι τα ποτήρια)
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!..
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Νότας Κυμοθόη© Nota Kimothoi

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΛΥΧΝΑΡΙ"ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Νότα Κυμοθόη "Γυναίκα με λυχνάρι" artnotakymothoe© Νότα Κυμοθόη

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΛΥΧΝΑΡΙ"
ΠΟΙΗΣΗ και ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

"Ομορφιά ο έρως και χαρά μεγάλη
Φως χαραγμένο ως ευχή του ανθρώπου
Το κυανό μες στα πελάγη και στα ουράνια
Χρυσαφένια του ήλιου ακτίνα.
Φτερωτά ολόλευκα ζεύγη πουλιών
καρδιοχτύπια οι ωραίες ψυχές ανάρια ηχούν
Δυο κρίνοι λευκοί του Αιγαίου
κι όλα τα σκότη φωτίστηκαν.
Δόξα στο χέρι της Ελπίδας
που χρώματα όμορφα έδωσε στο κενό
Ο φόβος σαπίζει στο χώμα ως λίπασμα
αλλ' ο σπόρος με δύναμη τον διαλύει.
Μυριάδες τα άνθη χρώματ' απλώνουν
βάφουν το χώμα μ' ωραία χαλίκια
φυτείες χρωμάτων και ιερουργούνε
υπεράνω, υποκάτω και ένδω.
Δόξα και τιμή στης Υπομονής τα πάθη
και σ' όσους πιστεύουν σ' αυτόν που αντέχει
τη φθορά της ζωής και νικά
στου θανάτου το φόβο το θάνατο.
Στις τρεις το πρωί ο Μέγας Εωθινός μου
με της δρόσου το χάιδεμα στις πατούσες
Στων πουλιών το ράμφος το πρώτο πτέρνισμα
στων άστρων το φως αποχαιρετιστήριο σάλπισμα.
Ο ήλιος έρχεται σφυρίζοντας μέσα στα νέφη
διώχνει τη νύχτα με την πύρινη ράβδο του
Χαίρε Ιώ αειπάρθενε και αγνή
Το κυανοπόρφυρο θάμβος σου μας γοήτευσε.
Καλημέρα σ' όσους έχουν το Φως
Πνεύμα Άγιο σελαγίζει και φέρνει
Δωρεά στις καρδιές μας ο Δότερ
Οδηγεί στη Δημιουργία τα πλανημένα μας χέρια.
Άξια είναι η παλάμη του μόχθου
Το ρυπαρό ξεπλένει και το ξηρό αρδεύει
Θεραπεύει το τρωθέν και θερμαίνει το ψυχρό
Δόξα, δόξα στην Αγία παλάμη του μόχθου.
Ας καμφθεί η σκληρότης στην πορεία
Αιέν και νυν και αιέν αλληλούια.
Επτάδωρη Χάρη ως μισθός αρετής
Θαρρεύομαι την πάμφωτη συνείδηση
ως οφθαλμός καθαρός.
Εκ του ύπνου σηκώθηκα κι εκελάηδησα
ως πρωινό πουλί το στόμα μου άνοιξα
Εφωτίσθη ο νους και οι αισθήσεις μου όλες
στα χείλη μου έδωσαν ύμνο:Δόξα Σοι
Προστασία ανίκητη είναι το Φως
σώζει όποιους νοερά το καλούν
Χορηγός της χαράς και της νίκης ουρανόθεν
Σωτηρία, βοηθός κι ευλογία
Τα σώματα αγνίζει και τους λογισμούς διορθώνει
Ελευθερώνει από τη θλίψη, το κακό και την οδύνη
Τα σώματα αγνίζει και τους λογισμούς διορθώνει
ελευθερώνει από τη θλίψη, το κακό και την οδύνη
τειχίζει τα σώματα κι όμορφα γίνονται
Στα σκότη φρουρός ακοίμητος παραστέκεται
Κυβερνά τη ζωή με ειρήνη
και ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός
Ράβδος είναι τυφλών και καταπονημένων σκέπη
Γέφυρα είναι αγάπης και λύσιμο κατάρας.
Δόξα, δόξα αιώνια στο Φως!"


{Η άνω ποίηση είναι από το βιβλίο μου Νότα Κυμοθόη "Ερώ" ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ  έκδοση Ιωλκός 1999}
Το έργο της εικόνας, είναι εικαστικό έργο ζωγραφικής μου, μικτή τεχνική σε παλιό ξύλο

Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .



Νότα Κυμοθόη "Γυναίκα με λυχνάρι" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη


Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

      ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ 
(Με αφορμή την καταστροφή στο κέντρο)

Η Αθήνα έχει χτυπηθεί στην καρδιά της, εκεί οπού ο κόσμος έτρεχε αυτές τις ημέρες για να γιορτάσει γιορτινά...Πριν καιρό είχα επισημάνει με θλίψη τα όσα διακινούνται ολόγυρα...Δεν ξέρω γιατί δε σκέφτονται οι άνθρωποι μέσα στη χλιδή τους το συνάνθρωπο...

Θα περάσει κι αυτό, αλλά κανείς δε γνωρίζει πόσο θα κρατήσει...
Κάποιοι γνωρίζουν ή μάλλον γνώριζαν ή το έστησαν έτσι για να συμβεί. Τι έγινε ακριβώς; Το 2008 σε αυτή την πόλη είναι ένα τρομοκρατικό χτύπημα, για το οποίο κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη...

Ας κρατήσουμε όλοι μας όλα τα καλά, που έχουμε έως τώρα κατορθώσει κι ας έχουμε μέσα μας μια ολόφωτη φάτνη...Το άστρο της ας γίνει δικό μας για τη δική μας πορεία προσφέροντας με αγάπη ότι μπορούμε και στους συνανθρώπους μας...

Μόνο η αγάπη θα παραμείνει...Μόνο με αγάπη μπορούμε να διαβούμε αυτό το μονοπάτι που ανοίγει προς το μέλλον...Μόνο με αγάπη και φως μπορούμε να προχωρήσουμε...Μόνο με αγάπη κι αυτό θα φανεί στην πορεία, όπου θα λάμψει του καθενός η πρόθεση ως κι αυτών των συγγενών, των φίλων, των γνωστών κι όλων όσων ήρθαν "ως φίλοι" αλλά ήταν "εχθροί"...
Γιατί το σημείο αυτό, της ολοσχερούς καταστροφής, δεν είναι "τυχαίο". Ποιοι ορίζουν το κέντρο της πόλης των Αθηνών; Σε ποιους ανήκουν τα εμπορικά καταστήματα; Γιατί "κάηκαν";  Ποιοί είχαν κι έχουν συμφέροντα από όλη αυτή την καταστροφή; Σε ποιους ανήκουν τα περισσότερα καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας; Σε ποιους ανήκουν τα περισσότερα οικοδομήματα; 
Η αλήθεια θα φανεί στο μέλλον, όλων, όσων πατήσουν πάνω σε αυτές τις στάχτες και δημιουργήσουν  "ανάπτυξη" στην καμμένη γη...
Μέσα στα βιβλία μου υπάρχει όλη αυτή η πορεία που έως τώρα δεν έβλεπαν πολλοί, συγχωρέστε μου το θάρρος να την δημοσιοποιήσω μέσα από τα βιβλία μου, στα οποία "εκδίδομαι" αλλά και σε πολλά έργα ζωγραφικής μου όπου κι εκεί..."εκδίδομαι" στους τοίχους για να κατανοήσουν οι συνάνθρωποί μου, τα όσα έρχονται...
Εύχομαι σε όλους και σε όλες Καλά κι Ευλογημένα Χριστούγεννα και θυμηθείτε πως υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ίσως να είναι ολομόναχοι...και να σας αγαπάνε...Μη τους ξεχνάτε!..
Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης
Νότα Κυμοθόη
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, Nota Kimothoi 2008










" ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ"
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
Νότας Κυμοθόη© Nota Kimothoi

Ελθέ Φως Πανάγιο στη Γη
Πλημμύρισε το Νου και την Ψυχή
Καρδιά κι αισθήματα όλων των ανθρώπων
Αγάπη που δεν εννόησαν ας εννοήσουν
Με πίστη στη Σοφία σου και Θεία Αγάπη Σου
που πάντα δίνει Δύναμη και Καθοδηγεί
Το Φως Σου οπού απλώνεται Άμορφο
Με των Αγγέλων κι Αρχαγγέλων τις μορφές
Με τις ψυχές των Ευλογημένων όντων Σου
Οπού διακονούν στην πλάση οπού χαίρεται
Την Αφθονία τη Δική Σου με Σεβασμό
Ο Μιχαήλ, ο Ζοφιήλ, ο Χαμουήλ, ο Γαβριήλ,
Ο Ραφαήλ, ο Ουριήλ, ο Ζακχιήλ κι όλοι οι άγγελοι υμνούν μαζί...
Αφύπνιση, Σοφία, Φώτιση, Χαρά
Όλες οι Αγγελικές Δυνάμεις ψάλλουν χαρωπά
Αγνές σκέψεις, Αιώνιες και Ιερές ας έρθουν
Samasta Loka Sukhino Bhavantu
Συγχώρηση, Ευσπλαχνία, Ανοχή, Μεταμόρφωση
Ειρήνη, Ηρεμία, Αφοσίωση, Υπηρεσία
Θεού Ευλογία Θεϊκού Φωτός Ευσπλαχνία
Ομορφιά Θεού Δύναμη Θεού
Κουράγιο Ενότητα Δύναμη
Με φως και αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης
Νότα Κυμοθόη

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Η ΛΗ, Γράφει η Νότα Κυμοθόη


Γράφει η Νότα Κυμοθόη
Αυτή είναι η Λη...
Άκουγα μέρες να νιαουρίζει έξω ένα γατάκι
και σπάραζε η καρδιά μου.
Προσπάθησα να δω που ήταν αλλά δεν το έβλεπα
Καθώς κατέβαινα στη πλατεία
το είδα σφηνωμένο σε ένα σωλήνα υδρορροής
Με τη βοήθεια ενός περαστικού το έβγαλα
Ήταν ένα μικρό γατάκι, αδύνατο και φοβισμένο
Το πήρα στην αγκαλιά μου και το πήγα σπίτι
εκεί το φρόντισα κι από τότε η Λη έγινε φίλη μου
Έκανε ότι έκανα εγώ...γνώριζε τα χρώματα όλα
καθόταν δίπλα μου όταν έγραφα
και αφουγκραζόταν όταν μιλούσα...
Της άρεσε πολύ να είναι με κόσμο
Με αγαπούσε πολύ η Λη...
Με περίμενε κάθε φορά που επέστρεφα
Έκανε χαρές...Μόνο που δε μιλούσε
με ανθρώπινη φωνή...Αλλά εγώ καταλάβαινα!
Μια μέρα έφερε και το φιλαράκι της!
Ένα γκρίζο γατούλη. Τον φρόντιζε με αγάπη!
Ήταν πονόψυχη γάτα. Το καημένο...πεινούσε
και η Λη μοίραζε το φαγητό μαζί του.
Έτσι ήρθε και ο Φλήν στην αυλή μας!
Ένα βράδυ κατέβηκα ως την πλατεία
για μια δουλειά. Η ΛΗ ήταν ανήσυχη
ήρθε κοντά μου ως κάτω στη λεωφόρο.
Επέστρεψα και την έβαλα στο σπίτι...
Έφυγα πάλι γρήγορα-γρήγορα...
Όταν μετά από λίγο επέστρεψα...
Βρήκα τη ΛΗ καταμεσής στο σταυροδρόμι...
Κάποιο αυτοκίνητο την είχε...χτυπήσει
Είχε ήδη φύγει ...στον ουρανό,
...στον παράδεισο με τις γάτες!..
Δεν ξέρω ποιος ή ποια το έκανε!..
Δεν ξέρω με τι καρδιά πάτησαν τη Λη
οι ρόδες του αυτοκινήτου και την έλιωσαν
δεν ξέρω...αν αυτοί οι ανεγκέφαλοι
που νομίζουν ότι μέσα στο αυτοκίνητο
είναι ασφαλείς...θα είναι πάντα ασφαλείς...
...Ο Φλην τη γυρεύει ακόμα...Πονάει...
καθημερινά νιαουρίζει με πόνο...
Μου λείπει πολύ η Λη...
...Ένας πωλητής από τη Σενεγάλη
μου χάρισε σήμερα μια σκαλιστή γάτα
που φτιάχνουν οι γονείς του με πολύ μεράκι...
κι αυτός τις πουλάει στα μαγαζιά της πόλης μας
Είναι ένα ομοίωμα γάτας φτιαγμένο με τέχνη!..
Ευχαριστώ το Μπάρνι για τη χαρά που μου έδωσε
Ευχαριστώ και τα καλλιτεχνικά χέρια των γονιών του
οπού με τόση αγάπη σκάλισαν μια ωραία γάτα σε ξύλο
και χρωμάτισαν με τόση ομορφιά...
Η Λη, είναι πάλι εδώ...
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

H ΛΥΤΡΩΣΗ, βιβλίο Νότα Κυμοθόη 2006



Η ΛΥΤΡΩΣΗ Νότας Κυμοθόη© Nota KimothoiΆδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

βιβλίο
Νότα Κυμοθόη* 2006

"Με πήρε πολύ καιρό για να δώσω ψυχή στο λευκό χαρτί και είχα μεγάλη ταραχή, αλλά και σφοδρή ηδονή καθώς πάλευα για να δαμάσω τις λέξεις και να τις στεριώσω, ώστε να γίνει η "Η Δρασκελιά του Ήλιου" και "Η Λύτρωση" γάργαρο ποτάμι. Κι όταν περπατούσα ξυπόλητη σ' ένα χωματένιο μονοπάτι της Ινδίας πνιγμένη στον ιδρώτα και πιεσμένη από την αγωνία και τα άγχη μου για το θέμα της εξαφάνισης της Αρετής, συναπαντήθηκα μ' ένα νέο αναχωρητή. Στάθηκε σαν από σύμπτωση, σαν από τύχη κάπως μυστήρια και με κοίταξε. Δε βιαζόταν μήπως βασιλέψει ο ήλιος και σωθεί η μέρα. Αν θα βρέξει και περπατήσει κατόπιν στη λάσπη. Δε νοιαζόταν για τίποτα, απ΄όσα όλοι εμείς οι άνθρωποι της Δύσης έχουμε στο μυαλό μας για τις δουλειές μας. Μόνο στάθηκε και με κοίταξε με απορία δίχως να μιλάει. Θυμάμαι πως με πυρπόλησε με δυο μάτια σαν κάρβουνα αναμμένα. Νέος, αδύνατος, σχεδόν κοκαλιάρης με τα μαλλιά του ν' αγγίζουν το χώμα, φορώντας έναν πορτοκαλί βαμβακερό χιτώνα. Το βλέμμα του είχε μια φωνή σαν να μίλαγε ζωηρά η ψυχή του και ν' ακουγόταν από τα χείλη του βροντερή.
"Πού πηγαίνεις δίχως τη Δύναμη;" μου είπε η φωνή μέσα από το πυρωμένο του βλέμμα, που με κοιτούσε κατάματα, ίσια στα βάθη της ψυχής μου. Αγέρας σηκώθηκε. Η σκόνη σούρθηκε γύρω μου κι είδα μακριά την πείνα σαν μανιασμένο θηρίο να σαρώνει τον κόσμο. Άνθρωποι πάλευαν
να στήσουν δουλειές, να κερδίσουν χρήματα να γίνουν σπουδαίοι. Άνθρωποι άπλωναν το χέρι
τρεμάμενο μέσα από τριμμένα μανίκια, ζητώντας ελεημοσύνη. Άνθρωποι πολεμούσαν ενάντια σε άλλους ανθρώπους και σαν θηρία ξεσκίζονταν κι έπεφταν στη γη αποκαμωμένοι. Ο ένας εναντίον του άλλου στην πρώτη γραμμή...Άνθρωποι ερωτεύονταν, παντρεύονταν, κρατούσαν παιδιά στην αγκαλιά τους με τρυφερότητα. Άνθρωποι ακολουθούσαν νεκρικές πομπές κι έκλαιγαν απαρηγόρητα. Άνθρωποι έστεκαν πάνω από νεογέννητα μωρά και πετάριζαν από χαρά. Πολιτείες και χωριά είδα πλημμυρισμένα και κατεστραμμένα. Και πάλι μετά όλα να φτιάχνονται από την αρχή, από χέρια ανθρώπων που δούλευαν με αγάπη.
Στην καρδιά του μέσα τα έβλεπα όλα αυτά. Είχε ανοίξει ο πορτοκαλί χιτώνας του σαν ένα παράθυρο κι από μέσα φάνηκε η καρδιά του που σκίστηκε στα δυο. Δίχως ήχος ν' ακουστεί, δίχως χέρι να την αγγίξει, δίχως αίμα να τρέξει, άνοιξε μια τρύπα ακριβώς στην καρδιά του. Μια τρύπα σαν πόρτα τόσο ανθρώπινη, μα τόσο θεϊκή κι είδα εκεί μέσα σαν σε ταινία την ανθρωπότητα όλη μέσα στη βία. Την ανθρωπότητα όλη βουτηγμένη στο αίμα, στο ψέμα, στα πάθη, στο κέρδος. Σαν σε ταινία κινηματογράφου περνούσαν τα γεγονότα γρήγορα-γρήγορα σε μια οθόνη και βύθισα το βλέμμα μου εκεί μέσα τους αμίλητη. Κοίταζα αφοσιωμένη.
Με κοιτούσε με τα πύρινα μάτια του κι ήταν σαν ν' αποθήκευαν μέσα μου όλη τους τη φλόγα.
Και μου φάνηκε πως άκουσα να μου λέει: "ακολούθα με". όταν τόλμησα να ρωτήσω για ποια "Δύναμη" μου μιλούσε, εκείνος είχε γίνει άφαντος. Όμως δεν ήμουν εκείνη που ήμουν πριν
Κάτι μέσα μου είχε αλλάξει! Μέσα σε τέτοια τρομερή στιγμή μου φάνηκε σαν να συναπάντησα
αυτό που λέμε Θεό κι ένιωσα ξαφνικά πως εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη τη γη, τούτη την ίδια στιγμή χάνονται, γιατί δεν έχουν μια μπουκιά ψωμί να χορτάσουν το πεινασμένο τους κορμί. Δεν έχουν μήτε μια σταγόνα νερό να δροσίσουν τα διψασμένα τους χείλη. Εξευτελίζονται σε όλη τη γη εκατομμύρια άνθρωποι, γιατί δεν μπορούν να στυλώσουν την ύπαρξή τους μέσα στη φτώχεια τους. Αλίμονο, ψιθύρισα, για τα πλούτη που συγκεντρώνονται σε γερά θησαυροφυλάκια κι ανάθεμα στην αδιαφορία των κυβερνήσεων που δεν νοιάζονται για τη πείνα και δυστυχία των ανέργων και πονεμένων ανθρώπων. Μα ξάφνου έπιασε δυνατή βροχή κι από το χώμα αναδύθηκε μια μυρουδιά χωματένια που με τρόμαξε. Ήταν η κραυγή της ανθρώπινης σάρκας,
σαν αγρίμι, που ακολουθούσε μια μυστηριακή σιωπή ανάδυσης από τα έγκατα της γήινης φλούδας. Άκουσα βήματα που σέρνονταν στη λάσπη και πέλματα να κολλάνε εκεί μέσα. Μορφή όμως δεν έβλεπα σάμπως να περνούσε από μπροστά μου αόρατος πάλι εκείνος ο πριν, που μου φάνηκε ίδιος ο Θεός. Αυτός ο περιπλανώμενος, σαν επίγειος και σαρκωμένος Θεός στην Ινδία που βρισκόταν ολόγυρά μου παντού και τόλμησα ανήσυχη να γυρέψω και να μάθω για τη δύναμη που μου μου είπε "ακολούθα με". "Ποιος είσαι;" Τόλμησα και τον ρώτησα. "Ακολούθα με", άκουσα πάλι να μου λέει η φωνή και σώμα δεν έβλεπα, παρά μόνο τα χνάρια έβλεπα του αόρατου εκείνου μελαψού και νέου αναχωρητή μέσα στη λάσπη.
Πήγαινα πίσω του σαστισμένη σαν ίσκιος που γυρεύει τον ήλιο για να ξαποστάσει μέσα στη λαμπρότητα όταν δεν θα υπάρχει πια. Ακολουθούσα με δρασκελιές και περιπλανήθηκα σε όλη την Ινδία, αλλά δεν είδα άλλη φορά το πρόσωπό του. Μόνο τα χνάρια του μετρούσα σε χνάρια ανθρώπων αμέτρητων σαν σιγουριά για το σώμα που λεύτερο μέσα στην αγιοσύνη του σκορπίζεται γύρω σε πρόσωπα καλοσυνάτα, την ίδια στιγμή που κάποιοι σε άλλες χώρες θέλουν να σου στραγγίσουν το αίμα και να σκοτεινιάσουν γύρω σου τον ουρανό. Τότε κατάλαβα πως δεν ήμουν ολομόναχη σε τούτη τη γη, όπως τότε που βρισκόμουν ανάμεσα σε ανθρωπομορφές που αγωνίζονταν για πράγματα τόσο καθημερινά, λες και θα είχαν για πάντα διάρκεια όλα.

Οι άνθρωποι, κατάλαβα πως παλεύουν να κρατήσουν την ύλη για πάντα κοντά τους, αλλά δεν αντιλαμβάνονται πως όλα είναι μάταια, γιατί φτάνει στιγμή που ξαφνικά όλα χάνονται. Αλλά όλα χρειάζονται. Χρειάζονται και τα χρήματα, χρειάζεται ν' αγωνίζονται οι άνθρωποι, γιατί δεν έχουν τη γνώση της διαδρομής τους και δε φρόντισαν ν' αναζητήσουν να μάθουν για την πορεία τους. Οι άνθρωποι, σαν μάθουν για την πορεία τους, αποκτούν αυτό το πρόσωπο του Θεού και γίνονται ένα μαζί του, γίνονται όλοι Αγάπη, μια γροθιά ενωμένη. Είδα την Ινδία από τη μια ως την άλλη άκρη και ήταν σαν να έβλεπα την παγκόσμια κοινωνία των ανθρώπων σε μια μελλοντική κατάσταση ύστερα από κάποια οικονομικά προβλήματα και καταστροφές που θα υποστεί ο πλανήτης μας.  Αλλά δε φοβόμουν τη μοναξιά μήτε γύρευα παρέα. Δε φοβόμουν μήτε το άγνωστο μήτε τίποτα. Ίσως γιατί έρχονταν και με συναπαντούσαν οι άγιοι ή οι άγγελοι ή οι δαίμονες. Δεν ξέρω ακόμα πως να το εξηγήσω. Άλλαξα τελείως! Μοναχικοί και σκεπτόμενοι ήταν για μέσα από τη σάρκα τους. Ίσως και να ήταν ασυνήθιστες μορφές που κάπου είχαν παραπέρα αφήσει τα φτερά τους γιατί κάτι γινόταν κι εξαφανίζονταν στο κατόπι, αλλά έρχονταν πάλι. Ήταν τότε που ξαφνιασμένη κοιτούσα για να δω από που έρχεται το φτερούγισμα. Αλλά δεν έβλεπα τίποτα, μόνο ένιωθα ένα θαλπωρής αγκάλιασμα και κάποιον αόρατο δίπλα μου να μου παραστέκει. Πάντα ήταν κοντά μου και μου έδειχνε το δρόμο.


Κυμοθόη Νότα, Καλκούτα 1994 "

* Η Λύτρωση, Νότα Κυμοθόη,
εκδ. Ίαμβος, 2006
 είναι ένα βιβλίο βιωματικό. Μια αληθινή ιστορία.

Το πιο πάνω, είναι μέρος από τον πρόλογο του βιβλίου... Αναζητήστε το σε όλα τα
βιβλιοπωλεία.






Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΡΙ ΣΑΘΙΑ ΣΑΙ ΜΠΑΜΠΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! Γράφει η Νότα Κυμοθόη

(Loka Samastha Sukkhino Bhavan Tu)


ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΡΙ ΣΑΘΙΑ ΣΑΙ ΜΠΑΜΠΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Γράφει η Νότα Κυμοθόη*

Ο Σουάμι, ως Φωτισμένος και Θείος Δάσκαλος
έστειλε επιστολή όπου επισημαίνει τα προβλήματα
που υπάρχουν για την όλη αυτή κατάσταση στην Ελλάδα!
_*_
ΟΜ ΣΡΙ ΣΑΙ ΡΑΜ!..
Ευχαριστώ για όλα!..
_*_*_*_*_*
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΡΙ ΣΑΘΙΑ ΣΑΙ ΜΠΑΜΠΑ
(όπως ακριβώς μου την έστειλε μεταφρασμένη
αγαπημένος του μαθητής που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του,
για λόγους ταπεινοφροσύνης!)
"Αυτή την εποχή, οι φοιτητικές ταραχές και οι διαδηλώσεις
αυξάνονται διαρκώς-αυτό όμως δεν είναι λάθος των μαθητών
και των φοιτητών. Οι ίδιοι οι μαθητές είναι πολύ καλά παιδιά.
Έχουν αγνή φύση! Υπόλογοι για τις ταραχές είναι οι καθηγητές
τους, οι γονείς τους και η Κυβέρνηση!
Αποτελεί θλιβερό γεγονός το ότι το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα
δεν έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να διαπλάθει το χαρακτήρα των νέων.
Υπάρχουν πολλοί καλοί σπουδαστές,
αλλά ούτε οι γονείς, ούτε οι καθηγητές, ούτε τα διδακτικά βιβλία
τους παρέχουν την αναγκαία καθοδήγηση στο σωστό δρόμο.
Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη
οι γονείς ν' ανοίξουν τα μάτια τους
και να δουν την πραγματική κατάσταση
που επικρατεί στην παιδεία σήμερα.
Έχουν χρέος να μεριμνήσουν ώστε τα παιδιά τους
να βγαίνουν στη ζωή εφοδιασμένα με την κατάλληλη εκπαίδευση.
Έχουν επίσης χρέος να εμπνέουν τα παιδιά τους
να επιδιώκουν εκείνη την εκπαίδευση
που θα τα οδηγήσει στην πνευματική τους ανύψωση και την αθανασία.
Φυσικά και η εγκόσμια εκπαίδευση είναι αναγκαία.
Όμως αυτή πρέπει να είναι εναρμονισμένη
με την πνευματική εκπαίδευση,
έτσι ώστε να διαπλάθει το χαρακτήρα
των νέων και να τους κάνει καλύτερους πολίτες της χώρας μας."
Μπάμπα
*Eυχαριστώ για όλα!

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΜΑΝΙΑ!..Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2008 στην Αθήνα












KATAΣΤΡΟΦΙΚΗ ΜΑΝΙΑ!..
Γράφει η Νότα Κυμοθόη
Ζήσαμε πάλι έναν εφιάλτη σε τούτη την πόλη
και σε όλη την Ελλάδα...μια καταστροφική μανία!..
Η μεγάλη μου απορία είναι η ταυτόχρονη καταστροφή!
Και όχι μόνο στην Ελλάδα εντός συνόρων,
αλλά και εκτός Ελλάδας, σε χώρο οπού ορίζεται
Ελληνικό έδαφος=Ελληνικά Προξενεία!..
Αυτό είναι σχέδιο καταστροφής...
και δεν είναι μήτε τυχαίο γεγονός
μήτε αντίδραση για το θάνατο του 15άχρονου μαθητή!
Αν δούμε τα γεγονότα σε συνδιασμό με άλλες τέτοιες καταστροφές
έχουν κάτι κοινό...όπως:
1)Τα γεγονότα στη Γένοβα
2)Το ότι κάψανε την ελληνική σημαία στα ελληνικά προξενεία(τώρα)
και παλιότερα(στο Σύνταγμα) στην πορεία για το Νόμο Πλαίσιο.
3)Οι κουκουλοφόροι=γνωστοί άγνωστοι
πρόσφεραν τριαντάφυλλα στους αστυνομικούς(τότε και τώρα)
4)Σπάσιμο βιτρινών στους ίδιους δρόμους στα ίδια μαγαζιά που πάντα αποζημιώνονται
5)Αστυνομικοί που προκαλούν κι αδιαφορούν δίχως καμιά εξέλιξη συμπεριφοράς
6)Διαδηλωτές που βρίζουν τους Αστυνομικούς με τα ίδια συνθήματα επί σειρά ετών
7)Αδιαφορία για την καταστροφή
Όλ αυτά σε συνδιασμό και με το καταστροφικό σχέδιο των περσινών πυρκαγιών
με βάζει σε σκέψεις, που θα τις μοιραστώ μαζί σας με αγάπη και νοιάξιμο για ηρεμία!
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΩ ΤΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!
Βλέπω μέσα σε όλη αυτή τη λαίλαπα έναν ενδόμιχο φόβο!
Ο φόβος των νέων για το μέλλον τους
O φόβος των δασκάλων-καθηγητών για το μέλλον της παιδείας
(συνεχείς καταλλήψεις και πριν και τώρα και σπασμένα σχολεία-
τώρα...σπασμένα και καμμένα αστυνομικά τμήματα...κι ένα μίσος
για τον αστυνομικό...)
Ο φόβος των εργαζομένων για το μεροκάματο...
Ο φόβος των όσων κρύβονται πίσω από τις κουκούλες
Ο φόβος της Αστυνομίας=κατεβαίνουν σε μάχη με ασπίδες, όπλα κ.λ.π .κ.λ.π.
Η αδιαφορία των καταστηματαρχών για τα καταστήματά τους
Η αδιαφορία των Πρυτάνεων για τα Πανεπιστήμια
Η αδιαφορία των καθηγητών για τα σχολεία-πανεπιστήμια
Η αδιαφορία των δασκάλων-καθηγητών για τη διάπαλση χαρακτήρα στα παιδιά
Η αδιαφορία των υπεύθυνων για την πυρπόλιση των αστυνομικών τμημάτων
Η αδιαφορία για τη μόλυνση του περιβάλλοντος
και της υγείας των πολιτών από τη χρήση χημικών ουσιών.
Η αδιαφορία του κράτους για την πώληση των κλοπιμαίων
απ΄όσους τα έκλεψαν ...
Η αδιαφορία της Κυβέρνησης για την ασφάλεια της εργασίας μας
που δεν είναι απαραίτητα τα μαγαζιά στους δρόμους καταστροφής
αλλά εξαρτάται από αυτά...
Κι όταν υπάρχουν διαδηλώσεις επί σειρά ετών
θα πρέπει να έχουμε αεροπλάνα να μετακινηθούμε...
διότι οι δρόμοι είναι αδιάβατοι!..
Ποιός θα αποζημιώσει αυτή την επί σειρά ετών ζημιά
των όσων εργάζονται κι είναι αναγκασμένοι να μετακινούνται
και δεν μπορούν?
Η αδιαφορία των βολεμμένων στο χώρο της Παιδείας
οι οποίοι απαργούν μεν, διαδηλώνουν, κλείνουν τα σχολεία-πανεπιστήμια
αλλά αυτοί πληρώνονται!..
ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΟΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ
ΝΑ ΣΤΕΡΗΘΟΥΝ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΜΙΣΘΟ ΚΑΙΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ
ΝΑ ΣΤΕΡΗΘΟΥΝ ΤΟ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΓΕΝΩΝ ΓΙΑΤΙ ΔΙΕΛΗΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΧΘΕΣ
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ...ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ,
ΔΙΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ
ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΘΟΝΤΑΙ...
ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ!
ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΚΙΝΗΤΕΣ...
Η αδιαφορία της Κυβέρνησης για την ασφάλεια της ζωής μας...
Η αδιαφορία της Κυβέρνησης για τους μαθητές και τους νέους
Βλέπω και μια Αστυνομία αγχοτική και δίχως Πολιτική...
Βλέπω μια κομματική διαμάχη για την εξουσία
και το ποιος είναι καλύτερος από τον άλλον?...
Βλέπω μια ΚΆΣΤΑ καθηγητών-δασκάλων...που αδιαφορούν
για την ψυχική υγεία και ισορροπία των μαθητών τους
και τους ενδιαφέρει μόνο το χρήμα...
Βλέπω μια Αστυνομία διεφθαρμένη μέχρι το κάκκαλο...
Διότι η όλη της συμπεριφορά ΠΡΟΚΑΛΕΙ και ενώ ΠΡΟΚΑΛΕΙ
κι ασκεί ΒΙΑ, δεν κάνει τίποτα για να εξελιχθεί ή όλη αυτή κατάσταση...
Δηλαδή...από τον ένα δρόμο συγκεντρώνονται οι διαδηλωτές
κι από τους γύρω δρόμους παραφιλάνε οπλισμένοι οι Αστυνομικοί
διότι περιμένουν επεισόδια????????????????????????????????????????
Περιμένουν επεισόδια από τους ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ??????????????
Διότι τα παιδιά που διαδηλώνουν είναι άοπλα!
Όποιοι γνωρίζουν ποιοι είναι αυτοί οι γνωστοί άγνωστοι
να το πουν. Διότι παίζεται ένα θέατρο παραλόγου
κάθε φορά που γίνεται διαδήλωση ή πορεία!..
Είναι έγκλημα η ρήψη 4 τόνων χημικών-ληγμένων!
Είναι έγκλημα στο ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ για το οποίο τόσος λόγος γίνεται!
ΑΙΣΧΟΣ!ΑΙΣΧΟΣ!ΑΙΣΧΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΚΑΨΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ
ΣΕ ΠΡΟΞΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ????????ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ??????
ΠΟΙΟΙ ΜΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ?????????????????????????????
Πίσω από την κουκούλα κρύβονται πρόσωπα που καταστρέφουν
γιατί έχουνμέσα τους οργή, γιατί έχουν μέσα τους καταστροφή
γιατί έχουν μέσα τους μίσος για την Ελλάδα, γιατί έχουν μέσα τους βία!
Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΛΟΙΠΟΝ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΝ
ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ!.
(ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ...ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ????????????)
(ΑΥΤΑ ΠΟΥ...ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΕΜΠΟΡΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ...ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΓΕΝΙΚΑ...ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ...?????????????????????????????????????????????????????????????)
ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΚΥΡΙΕ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΕ(???????????)
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΠΤΕΙ ΤΟΝ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟ!..(??????????????????????????????????????????)
ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΘΑΛΠΤΕΙ ΤΟΝ ΕΜΠΟΡΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ(???????????????????????????????)
ΤΟΝ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ(???????????????????????????)
ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΘΑΛΠΤΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΕΜΠΟΡΙΟ (??????????????????)
ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΘΑΛΠΤΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ(????????????????????????????????????)
ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΘΑΛΠΤΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΟΠΗ ΔΕΝΤΡΩΝ(?????????????????????????????)
ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΘΑΛΠΤΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΔΟΜΗΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΔΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ(????????????????????)
ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΘΑΛΠΤΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗ(?????????????????????????)
ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΘΑΛΠΤΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ(????????????????)
ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΘΑΛΠΤΕΙ ΟΛΗ ΤΗ ΒΙΑ ΣΤΑ ΕΓΚΑΤΑ ΤΗΣ(????????????????????)
όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά!
ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΣΥΝΕΝΟΧΗ
ΔΙΟΤΙ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΝ ΚΛΕΦΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ
ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!
Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου ξεχάστηκε περίεργα????????????
(όπως ξεχάστηκαν κι άλλα σκάνδαλα)
και ασχολούμαστε τώρα με το θέμα των καταστροφών!
???????????????????????????????????????????????????????
ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Οι όσοι έχουν μαγαζιά σε δρόμους που γίνονται συνεχείς διαδηλώσεις
οφείλουν να έχουν καλή προφύλαξη ώστε να μην σπάζουν τις τζαμαρίες τους!
Το ότι δεν είχαν δουλειά τα μαγαζιά, λόγω ακρίβειας, το ξέρουμε...
Αλλά το να σπάζονται συνεχώς οι βιτρίνες τους
και να αποζιμιώνονται συνεχώς
μας βάζει σε σκέψεις...
ότι ...αδιαφόρησαν να προστατέψουν το μαγαζί τους!
ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
πως ελέγχεται Δημοκρατικά και δεν απαξιεί τον συνάνθρωπο!
Ακόμα, πως πρέπει να εκπαιδεύεται επιστημονικά κι όχι...ακαδημαϊκά
και φυσικά να ιεραρχείται αδιακρίτως πολιτικών φρονημάτων
κι αδιακρίτως...ρουσφετιών!
ΟΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ είναι γνωστοί(?) άγνωστοι(?)...αυτό τι σημαίνει δηλαδή?
Τους γνωρίζουν αλλά δεν τους γνωρίζουν?
Τους ξέρουν δηλαδή ποιοί είναι και κάνουν τα στραβά μάτια να τους πιάσουν?
Μοιάζει σαν εκείνους που ελέγχονται συνεχώς από την αστυνομία
καταγράφεται το έγκλημα και η παρανομία τους
κι αφήνονται ελεύθεροι κι ατιμώρητοι, αλλά ελέγχονται
στην παρανομία τους κι εποπτεύονται από αστυνομικό(?????????)
Υπάρχει ένα μεθοδολογικό λάθος κατ' εξακολούθηση!
Το οποίο παράγει παρανομία και έγκλημα
Παράγει καταστροφή και δεν προάγει τιμιότητα
μήτε πρόληψη της εγκληματικότητας!..
Ο λογικός άνθρωπος έχει ομορφιά μέσα του
έχει αγάπη και αγωνίζεται για το ωραίο
και αγωνίζεται για τη δημιουργία της ευτυχίας του!
Ο λογικός και υγιής άνθρωπος δεν καταστρέφει!..
Σέβεται τον εαυτό του, έχει αξιοπρέπεια και την αντανακλά!
Δεν μπορούμε να ζούμε συνέχεια με αυτή την καταστροφική μανία
κάποιων άρρωστων οι οποίοι πίσω από τη δύναμη εξουσίας
και πίσω από την κουκούλα καταστρέφουν!
Έχουμε Δημοκρατία σε τούτη τη χώρα
και όσοι πιστεύουν στην Δημοκρατία ας μάθουν τι σημαίνει
και πως πρέπει να φερθούν!
Οι όσοι θέλουν αναταραχή και καταστροφές
ας πάνε στην άκρη διότι δεν τους θέλουμε ανάμεσά μας!
ΟΠΟΙΟΙ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ!..
Αρκετά πιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1111111111111