Νότα Κυμοθόη "Γυναίκα με λυχνάρι" artnotakymothoe© Νότα Κυμοθόη
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΛΥΧΝΑΡΙ"
ΠΟΙΗΣΗ και ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
"Ομορφιά ο έρως και χαρά μεγάλη
Φως χαραγμένο ως ευχή του ανθρώπου
Το κυανό μες στα πελάγη και στα ουράνια
Χρυσαφένια του ήλιου ακτίνα.
Φτερωτά ολόλευκα ζεύγη πουλιών
καρδιοχτύπια οι ωραίες ψυχές ανάρια ηχούν
Δυο κρίνοι λευκοί του Αιγαίου
κι όλα τα σκότη φωτίστηκαν.
Δόξα στο χέρι της Ελπίδας
που χρώματα όμορφα έδωσε στο κενό
Ο φόβος σαπίζει στο χώμα ως λίπασμα
αλλ' ο σπόρος με δύναμη τον διαλύει.
Μυριάδες τα άνθη χρώματ' απλώνουν
βάφουν το χώμα μ' ωραία χαλίκια
φυτείες χρωμάτων και ιερουργούνε
υπεράνω, υποκάτω και ένδω.
Δόξα και τιμή στης Υπομονής τα πάθη
και σ' όσους πιστεύουν σ' αυτόν που αντέχει
τη φθορά της ζωής και νικά
στου θανάτου το φόβο το θάνατο.
Στις τρεις το πρωί ο Μέγας Εωθινός μου
με της δρόσου το χάιδεμα στις πατούσες
Στων πουλιών το ράμφος το πρώτο πτέρνισμα
στων άστρων το φως αποχαιρετιστήριο σάλπισμα.
Ο ήλιος έρχεται σφυρίζοντας μέσα στα νέφη
διώχνει τη νύχτα με την πύρινη ράβδο του
Χαίρε Ιώ αειπάρθενε και αγνή
Το κυανοπόρφυρο θάμβος σου μας γοήτευσε.
Καλημέρα σ' όσους έχουν το Φως
Πνεύμα Άγιο σελαγίζει και φέρνει
Δωρεά στις καρδιές μας ο Δότερ
Οδηγεί στη Δημιουργία τα πλανημένα μας χέρια.
Άξια είναι η παλάμη του μόχθου
Το ρυπαρό ξεπλένει και το ξηρό αρδεύει
Θεραπεύει το τρωθέν και θερμαίνει το ψυχρό
Δόξα, δόξα στην Αγία παλάμη του μόχθου.
Ας καμφθεί η σκληρότης στην πορεία
Αιέν και νυν και αιέν αλληλούια.
Επτάδωρη Χάρη ως μισθός αρετής
Θαρρεύομαι την πάμφωτη συνείδηση
ως οφθαλμός καθαρός.
Εκ του ύπνου σηκώθηκα κι εκελάηδησα
ως πρωινό πουλί το στόμα μου άνοιξα
Εφωτίσθη ο νους και οι αισθήσεις μου όλες
στα χείλη μου έδωσαν ύμνο:Δόξα Σοι
Προστασία ανίκητη είναι το Φως
σώζει όποιους νοερά το καλούν
Χορηγός της χαράς και της νίκης ουρανόθεν
Σωτηρία, βοηθός κι ευλογία
Τα σώματα αγνίζει και τους λογισμούς διορθώνει
Ελευθερώνει από τη θλίψη, το κακό και την οδύνη
Τα σώματα αγνίζει και τους λογισμούς διορθώνει
ελευθερώνει από τη θλίψη, το κακό και την οδύνη
τειχίζει τα σώματα κι όμορφα γίνονται
Στα σκότη φρουρός ακοίμητος παραστέκεται
Κυβερνά τη ζωή με ειρήνη
και ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός
Ράβδος είναι τυφλών και καταπονημένων σκέπη
Γέφυρα είναι αγάπης και λύσιμο κατάρας.
Δόξα, δόξα αιώνια στο Φως!"
{Η άνω ποίηση είναι από το βιβλίο μου Νότα Κυμοθόη "Ερώ" ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ έκδοση Ιωλκός 1999}
Το έργο της εικόνας, είναι εικαστικό έργο ζωγραφικής μου, μικτή τεχνική σε παλιό ξύλο
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΛΥΧΝΑΡΙ"
ΠΟΙΗΣΗ και ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
"Ομορφιά ο έρως και χαρά μεγάλη
Φως χαραγμένο ως ευχή του ανθρώπου
Το κυανό μες στα πελάγη και στα ουράνια
Χρυσαφένια του ήλιου ακτίνα.
Φτερωτά ολόλευκα ζεύγη πουλιών
καρδιοχτύπια οι ωραίες ψυχές ανάρια ηχούν
Δυο κρίνοι λευκοί του Αιγαίου
κι όλα τα σκότη φωτίστηκαν.
Δόξα στο χέρι της Ελπίδας
που χρώματα όμορφα έδωσε στο κενό
Ο φόβος σαπίζει στο χώμα ως λίπασμα
αλλ' ο σπόρος με δύναμη τον διαλύει.
Μυριάδες τα άνθη χρώματ' απλώνουν
βάφουν το χώμα μ' ωραία χαλίκια
φυτείες χρωμάτων και ιερουργούνε
υπεράνω, υποκάτω και ένδω.
Δόξα και τιμή στης Υπομονής τα πάθη
και σ' όσους πιστεύουν σ' αυτόν που αντέχει
τη φθορά της ζωής και νικά
στου θανάτου το φόβο το θάνατο.
Στις τρεις το πρωί ο Μέγας Εωθινός μου
με της δρόσου το χάιδεμα στις πατούσες
Στων πουλιών το ράμφος το πρώτο πτέρνισμα
στων άστρων το φως αποχαιρετιστήριο σάλπισμα.
Ο ήλιος έρχεται σφυρίζοντας μέσα στα νέφη
διώχνει τη νύχτα με την πύρινη ράβδο του
Χαίρε Ιώ αειπάρθενε και αγνή
Το κυανοπόρφυρο θάμβος σου μας γοήτευσε.
Καλημέρα σ' όσους έχουν το Φως
Πνεύμα Άγιο σελαγίζει και φέρνει
Δωρεά στις καρδιές μας ο Δότερ
Οδηγεί στη Δημιουργία τα πλανημένα μας χέρια.
Άξια είναι η παλάμη του μόχθου
Το ρυπαρό ξεπλένει και το ξηρό αρδεύει
Θεραπεύει το τρωθέν και θερμαίνει το ψυχρό
Δόξα, δόξα στην Αγία παλάμη του μόχθου.
Ας καμφθεί η σκληρότης στην πορεία
Αιέν και νυν και αιέν αλληλούια.
Επτάδωρη Χάρη ως μισθός αρετής
Θαρρεύομαι την πάμφωτη συνείδηση
ως οφθαλμός καθαρός.
Εκ του ύπνου σηκώθηκα κι εκελάηδησα
ως πρωινό πουλί το στόμα μου άνοιξα
Εφωτίσθη ο νους και οι αισθήσεις μου όλες
στα χείλη μου έδωσαν ύμνο:Δόξα Σοι
Προστασία ανίκητη είναι το Φως
σώζει όποιους νοερά το καλούν
Χορηγός της χαράς και της νίκης ουρανόθεν
Σωτηρία, βοηθός κι ευλογία
Τα σώματα αγνίζει και τους λογισμούς διορθώνει
Ελευθερώνει από τη θλίψη, το κακό και την οδύνη
Τα σώματα αγνίζει και τους λογισμούς διορθώνει
ελευθερώνει από τη θλίψη, το κακό και την οδύνη
τειχίζει τα σώματα κι όμορφα γίνονται
Στα σκότη φρουρός ακοίμητος παραστέκεται
Κυβερνά τη ζωή με ειρήνη
και ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός
Ράβδος είναι τυφλών και καταπονημένων σκέπη
Γέφυρα είναι αγάπης και λύσιμο κατάρας.
Δόξα, δόξα αιώνια στο Φως!"
{Η άνω ποίηση είναι από το βιβλίο μου Νότα Κυμοθόη "Ερώ" ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ έκδοση Ιωλκός 1999}
Το έργο της εικόνας, είναι εικαστικό έργο ζωγραφικής μου, μικτή τεχνική σε παλιό ξύλο
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου