ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ ΠΟΙΗΣΗ

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

ΠΟΙΗΣΗ

"Τα καφετιά τα μάτια σου χωράφια οργωμένα

κι όλο βουλιάζω σαν τη βροχούλα

για ν΄ανθίζει πάντα η χαρά τους σαν άνθος.

Η φωνή σου γήτεμα και σαγήνη

Τα χείλη σου ατέλειωτα ζαχαρωτά

Μη με ρωτάς για την ισχύ σου

Τα χέρια σου, παραλύουν τα μέλη μου όλα

Η μορφή σου φλόγα, τα κύτταρά μου καίει

Τις φλέβες μου πνίγει ο πόθος

κι η ψυχούλα μου, ρόδινη ανεμώνη

μες το χειμώνα τόλμησε το έαρ."

{Δημοσιευμένη το 1999, στο βιβλίο μου Ερώ}

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

Πνευματικά δικαιώματα © 1999 Νότα Κυμοθόη

Πνευματικά δικαιώματα © 2015 Νότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη