Πυρσός ερήμωσης!*
Ποίηση 1989
Ποίηση 1989
Νότα Κυμοθόη
Θα μείνω γυμνή στο έρεβος της νύχτας.
Στην απογύμνωση
καθίζω την καρδιά μου εδώ
πυρσό στο σκοτάδι.
Συνετή και σκεπτική
να κοιτάζει τις σκιές, δίχως φόβο.
Τις αγωνίες μου χωρίς υπονοούμενα
και τα μελλούμενα που φαίνονται κρυστάλλινα
χαμογελώντας να τα δέχεται με τόλμη.
Τις καρδιές γυμνές και όχι τα κορμιά
φωνάζουν τ' άστρα
ανάβοντας κλεφτοφάναρα στον ουρανό.
Μας ρωτάνε οι καιροί με παύσεις μεγαλείων
απονέμοντας διασκεδάσεις και χαμένες ώρες
σ' εύθυμα σαλόνια αρματωμένης ύπαρξης.
Και όταν κάποιος απωλεσθεί
με άκεφα λόγια συντροφεύουν
την απόσταση που μας χωρίζει.
Καλεσμένοι θα συναντηθούμε,
σ' αέρινες σάλες υποθέτω
δίχως σχήματα και υλιστικούς διαχωρισμούς
σ' ένα όνειρο άπιαστο τώρα
στης γης την ξεγνοιασιά!
Πλανήθηκα στην ένταση και στα λάθη
Το δάκρυ μ' ανάθρεψε στη μετάνοια
-ως φαίνεται ήταν δάκρυ...αγγέλων-
κι όσο μονάχη μου μαζεύω στα χρόνια
χαιρετίσματα στέλνω σ' όσους αγάπησα
να μου δίνουν μιας στιγμής τους στεναγμό
τη φλόγα να συντροφεύει του Πανάγιου Τάφου.
Αρκεί το παράλογο στα σημεία της ζωής
λαμπερό νάναι το σκήνωμα του ερημίτη!
Θα μείνω γυμνή στο έρεβος της νύχτας.
* Πυρσός ερήμωσης, ποίηση Νότα Κυμοθόη, Καναδάς 1989, βιβλίο "Οιμωγές" εκδ. Διογένης 1991(προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα)
Η Νότα Κυμοθόη, είναι ζωγράφος και Συγγραφέας, μέλος του ομίλου Unesco Πειραιώς και Νήσων και των Ιστορικών Συγγραφέων Ελλάδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου