ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΑΜΟΛΥΝΤΟ ΣΠΕΡΜΑ" ΠΟΙΗΣΗ

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
ΑΜΟΛΥΝΤΟ ΣΠΕΡΜΑ
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
ΠΟΙΗΣΗ

Εγκυμονεί κίνδυνος κι αφανισμός

καθώς φόβος και φθορά κλονίζουν τα θεμέλια

στα χείλη της ροής του κόσμου, σκοτεινιάζει.

Χτίζουν και γκρεμίζουν τα χέρια.

Αλλά εγώ μαζεύω τα συντρίμμια

τις σκορπισμένες δάφνες

και το λησμονημένο φως.

Κυοφορώ τη βλάστηση στην καρδιά μου,

όπως η γη το σπόρο

στου Χειμώνα τη σιωπή.

Ψάχνω το αίμα μας στους τάφους

τον πρόγονο Ποιητή να βρω.

Σκάβω τις ρίζες μας ανάμεσα στις γραφές

κι έρχονται από τις σκόρπιες πέτρες

μυστικές φωνές

που σμίγουν τραγούδια Σειρήνων

κι Αγγέλων ψαλμούς.

Έρημος ακολουθεί κι αγέρας συμφοράς.

Στα σκονισμένα ράφια στέκεται ο Όμηρος

με την κάτασπρη γενειάδα του περγαμηνή

στα χέρια των Ευαγγελιστών

ενώ στα σχολειά, κουρελιασμένη σέρνεται

με πληγές

η γλώσσα του λαού μας.

Το δέντρο- το δέντρο κινδυνεύει.

Πλήθος ξυλοκόποι το χτυπούν.

Το σπόρο-το σπόρο στην καρδιά

βαθιά ριζωμένο κρατήστε!

Το χώμα-το χώμα ποτίστε

τ' αμόλυντο σπέρμα ν' αντέξει

και σ' αυτή τη φουρτούνα.

{από το  βιβλίο μου "Οιμωγές" εκδ. Διογένης 1991} 

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη