Νότα Κυμοθόη Δημοσιευμένη Ποίηση 14 Μαϊου 2014

Τετάρτη, 14 Μαΐου 2014

" Εκεί, οπού...φυτρώνει άγρια μέντα...": ΠΟΙΗΣΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ (αφιερωμένο)

Photography and poetry Nota Kymothoe© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη

Εκεί, οπού...φυτρώνει άγρια μέντα...
Ποίηση* 2009

Εκεί, οπού τις νύχτες πέφτει τώρα η δροσιά

αλλά και παγωνιά σκεπάζει τις ραχούλες

Εκεί, οπού τα πρωινά γλυκολαλούνε πέρδικες

κι ο άνεμος μοσχοβολά μυρτιά και δυόσμο

Εκεί...σεργιανάει απόψε η καρδιά

σε μονοπάτια οπού περπάτησα

σε σπίτια συγγενών και φίλων

αλλά κι οχτρών(;) που δεν κατάλαβα ποτέ

γιατί ήταν και είν' οχτροί μου...

Εκεί...οπού φύτρωνε άγρια μέντα

σε πηγές που σύχναζαν μικροί θεοί

σε πλαγιές οπού τραγούδαγαν ημίθεοι...

Εκεί, στην Άγια Ρούμελη θυμάμαι

πρόσωπα, πρόσωπα κι αρώματα και ήχους...

Γιατί...πολύ αγάπησα τη γη οπού περπάτησα

στη σιωπή του πόνου μου πάντα μόνη!..
Πνευματικά δικαιώματα © 2009 Νότα Κυμοθόη

Πνευματικά δικαιώματα © 2017 Νότα Κυμοθόη

* Σημείωση:Δημοσιευμένη Ποίηση σε κάρτ-ποστάλ

για φιλανθρωπικούς σκοπούς από τη Νότα Κυμοθόη.

Προστατεύεται από το Νόμο για τα Πνευματικά

Δικαιώματα και δεν μπορεί να πάρει κάποιος"φράσεις"

ή λέξεις για κάποιο σκοπό, δίχως άδεια. 

copyright: Νότα Κυμοθόη

Αναρτήθηκε από Nota Kimothoi στις 4:08 π.μ. 

Νότα Κυμοθόη "Εκεί οπού φυτρώνει άφρια μέντα" Ποίηση © Nότα Κυμοθόη 

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ" ΠΟΙΗΣΗ

                                                                                                                                                                 

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

"ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ"

ΠΟΙΗΣΗ 

(αφιερωμένο για έναν μεγάλο έρωτα)

Στο μέτωπό σου λάμπουν σταλαγματιές ιδρώτα

και στα χείλη σου οι φλόγες γράφουν τ΄ όνομά μου

το ξέρω πως μέσα στα μάτια σου η μοναξιά χορεύει

κι ένας αετός φωλιά χτίζει και περιμένει...

Ο καιρός μετράει ώρες και στιγμές εκεί κι εδώ

οπού ο δρόμος πάει, αλλά για εμάς ένας υπάρχει

μόνο ένας δρόμος κι αυτόν μονάχος πρέπει να διαβείς

να ρθεις πάλι σαν πρώτα εραστής εκεί

δίχως στην καρδιά σου δακρύου ερημιά

κι αν η γης άνθισε και πέρασαν γιορτές πολλές

θυμάσαι λίγο-λίγο εκείνο το κρασί

στα φυλλοκάρδια μας μαράζι ερωτικό σαν φυλακτό

ενός  Αυγούστου κι ενός χειμώνα σε κάμαρη κρυφή, 

οπού είχε νοστιμάδα το φιλί, κρυφό φιλί

με όλες της μάνας σου τις ευχές

και του πατέρα σου που έκοβε ψωμί

κι ας φύσαγε αγέρας εκεί οπού η Παναγιά βουβή

κρατούσε τοπίο σε χώμα οπού περπατήσαμε μαζί 

τη μυστηριώδη σου ζωή όλες τις εποχές...

Πόσο πολύ μ΄αγάπησες μονάχα εγώ το ξέρω

Πόσο πολύ με πόθησες δεν ήξερε κανένας

Πόσο πολύ σ' αγάπησα μονάχα εσύ το ξέρεις

Πόσο πολύ σε πόθησα το ξέρουμε οι δυο μας...

Πνευματικά δικαιώματα © 2015 Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ"Ποίηση© Nότα Κυμοθόη 

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "Ο ΛΟΓΟΣ ΣΟΥ" ΠΟΙΗΣΗ

Ο ΛΟΓΟΣ ΣΟΥ

ΠΟΙΗΣΗ

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

φωτογραφία Νότα Κυμοθόη

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

Ο ΛΟΓΟΣ ΣΟΥ

ΠΟΙΗΣΗ

Θεέ μου...

Μιλάω γι' αγάπη και φως

με την ελπίδα της συνεχούς ροής

εκεί, οπού δε σωπαίνει μέσα μου

στο πνιχτό μαύρο του τίποτα...

Εκεί, οπού όλα τ΄απόνερα χρόνια

καθάρισαν τους ρύπους της ψυχής.

Ξέβγαλαν την πίκρα μου μόνο με φως.

Ξέπλυναν με αγάπη την ερημιά μου...

Εκεί, οπού οι αποσκευές τους είχαν μόνο ψέματα

Εκεί, οπού δεν είχαν μήτε ένα ψυχουλάκι για τα πουλιά

Εκεί, οπού ερχόταν το λευκό περιστέρι σου γοργά

και ρουφούσε όλο το δάκρυ μου σιωπηλά

κι έρχονταν πάλι τα πουλιά κι άφηναν το τραγούδι τους

στη θλιμμένη αυλή των αγγέλων...

Θεέ μου...

Εκεί, κι εδώ κι ολούθε

Ακούω όλους τους ήχους από φτερά

Αισθάνομαι την παγωνιά του αγέρα 

καθώς με πλέψεις περνούν βιαστικά...

Εκεί, μέσα στου τίποτα την θλιβερή μοναξιά 

καθώς ο Λόγος Σου έκανε τη σιωπή μου ν΄ανθίσει

Εκεί, άφησέ με κι απόψε ταπεινά

ένα εντελβάϊς ν' απιθώσω στα κουρασμένα σου πόδια...

Πνευματικά δικαιώματα © 2015 Νότα Κυμοθόη

Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Νότα Κυμοθόη "Ο Λόγος Σου" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη 

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "Η ΒΡΟΧΗ" ΠΟΙΗΣΗ

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
Η ΒΡΟΧΗ
ΠΟΙΗΣΗ

Είσαι ο έρως που μεθάει
το κορμί μου που σε πίνει
Το δωμάτιο όπου γδύθηκε άντρας αγαπημένος
Κι εγώ λυγισμένη γοητεία που σ΄ανάθρεψε.
Ελεύθερη ως φως σου δόθηκα
δια βίου στη μοναξιά σου.

Το φιλί σου σε κάθε μου σημείο
προδίδει τ΄όνομά σου
για να μ΄ανιχνεύουν στο μέλλον
με το χνότο σου.

{Από το βιβλίο μου, Ερώ, 1999}
artnotakymothoe
Πνευματικά δικαιώματα © 1999 Νότα Κυμοθόη
Πνευματικά δικαιώματα © 2014 Νότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη 

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΟΤΑΝ..."ΠΟΙΗΣΗ

   

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ 
"ΟΤΑΝ..."
ΠΟΙΗΣΗ                               
(αφιερωμένο)

Όταν ο δρόμος έχει γίνει τόσο λείος
από τα πέλματά μου σε ώρες σιωπηλές
όλες εκείνες τις ημέρες και τους μήνες
οπού είχα συντροφιά μόνον εσένα...
σε σκέψεις οπού έγιναν ποιήματα
να τραγουδούν οι άνθρωποι πουλιά
μες τη δική τους σιωπή
γιατί αγγίζουν τις καρδιές
όταν...δεν έχουν τίποτα ν' αγγίζουν...
Τότε...ναι τότε, θα θέλεις να με δεις
αλλά δεν θα με βρίσκεις πάλι εκεί
στους ίδιους δρόμους της θλίψης μου...
Πάει πέρασε αυτή κι έγινε όλη τραγούδι
για τις μοναχικές ψυχές
που νοσταλγούν την αγάπη μου...

Άπλωσα το χέρι μου να τους αγγίξω
και μου δάγκωσαν τα δάκτυλα...

Δεν πειράζει...

Όταν ο άνεμος σφυρίζει, θα με θυμούνται
γιατί ήμουν μόνη στον πόνο...
Όταν ο ήλιος λάμπει, θα με νοσταλγούν
γιατί ήμουν ολομόναχος ήλιος στη σκοτεινιά τους...
Όταν βρέχει, θα θυμούνται την αγκαλιά μου
γιατί ήμουν μι' αγκαλιά ομπρέλα στα δύσκολά τους...
Όταν χιονίζει, θ΄ αναζητούν τα χάδια μου
για να ζεσταθούν στην παγωνιά της νύχτας...

Όταν έρθω πάλι εκεί...κοντά σας
θα είναι Άνοιξη και η φύση θα ντυθεί ομορφιά
γιατί έχουμε πολλά μυστικά οι δυο μας...

Όταν ανθίζει όλη η πλάση, θα με θυμούνται
γιατί κανάκεψα όλους τους σπόρους της στην αγάπη
με όλη την υπομονή που μου χάρισε ο χειμώνας!..
Εκείνος ο αξέχαστος χειμώνας της μεγάλης θλίψης μου
που είχα συντροφιά μονάχα το Θεό
και μου μίλησε για σένα...

Όταν εσύ κοιμάσαι
όλη η φύση κυοφορεί
και οι σπόροι αναρωτιούνται
τι συμβαίνει...

Χιονίζει και οι νύμφες χορεύουν...
Αλλά εσύ κοιμάσαι...

Θα θυμάσαι τα βήματά μου 
κάθε οπού θ΄ανθίζουν τα λιβάδια σου
κάθε οπού το τσάι σου έλκει τις μέλισσες
κάθε οπού οι κορφές σου είναι γυμνές
γιατί θα είμαι πάντα ο ήλιος...

Η δική σου ιέρεια οπού γνωρίζεις καλά
μέσα σε όλες τις ιερές τελετές
τις τελειωμένες κι όσες έμειναν μισές
από χέρι βάρβαρων εισβολέων...
Θα με θυμάσαι όταν θα τραγουδούν αιώνια
όλους εκείνους τους ψαλμούς
οπού έγραφα για εσένα
τις ώρες της σιωπής
αυτής της ιερής
οπού μόνον εσύ κατανοείς...

Σ' αγαπώ!..

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη