Νότα Κυμοθόη "ΕΜΕΙΣ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ"

Νότα Κυμοθόη"ΕΜΕΙΣ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ!..

 Κρατώ μια εικόνα από κάποιες παλιές διαδηλώσεις στους δρόμους της Αθήνας στην Ελλάδα και θα δανειστώ τα γραφόμενα σε αυτό που κρατούσαν τα παιδιά, διαδηλώνοντας στους δρόμους της Αθήνας, για το άρθρο 16, του Νόμου Πλαίσιο... "Εμείς κρατάμε την ουσία και ονειρευόμαστε", ένα τεράστιο πανό...

    Τα παιδιά, τα μάτια του κόσμου και το μέλλον του τόπου. Τα παιδιά των Ελλήνων κι Ελληνίδων και τα παιδιά όλων των ανθρώπων, που έχουν έρθει στη χώρα μας από άλλες πατρίδες. Τα παιδιά είναι αθώα κ αγνά γι΄αυτό ονομάζονται παιδιά κι έχουν όνειρα, όπως είχαμε κάποτε κι εμείς, όταν είμασταν παιδιά. Μεγαλώσαμε και δεν κατανοούμε πως τα παιδιά γυρεύουν ελπίδες, γυρεύουν ασφάλεια, γυρεύουν να πραγματωθούν τα όνειρά τους.  Τα παιδιά γυρεύουν με αγωνία για το τι θα γίνει στα σχολειά τους, όπως πάντα ενδιαφέρονται μαζί με τους γονείς τους. Τι θα γίνει δηλαδή με το θέμα " Παιδεία". Τι θα γίνει στην κοινωνία. Γενικά "τι θα γίνει". Είναι παιδιά και άθελά τους μεταφέρουν τα άγχη των οικείων τους αλλά και των όσων μεταδίδονται και συζητιούνται από την κοινωνία αυτήν την εποχή. Κι εμείς όταν είμασταν παιδιά, αναρωτιόμασταν κάποτε, με όλα τα γεγονότα στην χώρα μας, τι θα γίνει στο μέλλον. Η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και η Πάτρα, αλλά και οι άλλες πόλεις που έχουν Πανεπιστήμια, έχουν πολλές μνήμες από φοιτητικά και σχολικά γεγονότα, με αφορμή την Παιδεία. Και τούτο, γιατί τα παιδιά έχουν θάρρος και δεν φοβούνται...

     Σήμερα η χώρα μας είναι πληθυσμιακά ανομοιογενής πλέον και δεν είναι όπως ήταν τότε που εμείς είμασταν παιδιά.  Κι όμως ενώ έχουν αλλάξει πολλά, ακόμα τα θέματα που απασχολούν βασικές ανάγκες αυτής της χώρας δεν έχουν ουσιαστικά επιλυθεί. Ευελπιστώντας πως ο άνθρωπος που διαθέτει πράγματι Παιδεία, σέβεται τον Πολιτισμό, του Νόμους και τις Αρχές στη χώρα όπου κατοικεί, θα έχουμε καλύτερες ημέρες για το μέλλον. Είναι δύσκολο σε όσους υπηρετούν τη χώρα μέσα από τις δημόσιες υπηρεσίες να ικανοποιήσουν όλους, σύμφωνα με τα προσωπικά τους "γούστα". Όμως η χώρα Ελλάδα και η Ε.Ε. στην οποία ανήκει, διαθέτει Νόμους κι αυτοί οι Νόμοι εφαρμόζονται κι αν δεν έχουν εφαρμοστεί στο ακέραιό τους, καιρός είναι να προστατέψουν τις χώρες που ανήκουν στην Ευρώπη και όλους τους Ευρωπαίους Πολίτες αυτών των χωρών. Τα παιδιά είναι καλό να ονειρεύονται με την "πραγματική ουσία της παιδείας" κι όχι με άλλων ειδών ουσίες, αυτές δηλαδή που κυκλοφορούσαν μέσα στα σχολεία τους δίχως έλεγχο κανέναν. Τα παιδιά είναι παιδιά κι έχουν δίκιο, ώστε να μη γίνουν απολιθώματα, όπως έλεγε κι ο σπουδαίος συγγραφέας Μπέρναρντ Σω, σε άλλες εποχές. Η εποχή μας είναι εποχή μεγάλων αλλαγών και θα γίνουν φανερές σύντομα. Αλλά ποιος είναι ο ρόλος που τα θρησκεύματα και στις ημέρες μας κατευθύνουν την "Παιδεία" στη χώρα μας; Έχει ελευθερωθεί η Παιδεία στην Ελλάδα, από τον θρησκευτικό φανατισμό, που ασκούν οι θρησκευτικές ομάδες μέσα από το θρήσκευμα επίσημο ή μη στη χώρα μας;

     Οι λογικοί άνθρωποι είναι κατά της όποιας βίας, απ΄όπου κι αν προέρχεται και κατά του όποιου φανατισμού, απ΄όπου κι αν προέρχεται. Οι ετών πολλών αναταραχές στα ελληνικά σχολεία όλων των βαθμίδων, έφεραν καταλήψεις και καταστροφές αφ΄ενός στα κτίρια αφ΄ ετέρου στην ζωή των πόλεων όπου εκδηλώθηκαν. Τα παιδιά ίσως να έβλεπαν εκ των έσω που οδηγείτο η Δημόσια Παιδεία και πως θα λειτουργούσαν τα σχολεία στο μέλλον. Τα παιδιά και τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα δεν ένωσαν ποτέ τα χέρια για το θέμα της Παιδείας. Ο κάθε ένας φιλοδοξούσε για την ατομική του προβολή σε θέματα για να λυθούν μέσα από το κόμμα του, όταν θα ερχόταν στην εξουσία. Τα προβλήματα υπήρχαν πολλά-πολλά χρόνια.  Κι ενώ οι Πολιτικοί είναι άνθρωποι με νου και λογική, μπορούν αν θέλουν να εργαστούν τίμια και συνετά για να λυθούν προβλήματα που απασχολούν τη χώρα μας πολλώ ετών. Αυτό βέβαια θα συμβεί, αν αφήσουν στην άκρη το όποιο κομματικό κόστος για την προσωπική τους φιλοδοξία, μέσα από το δέλεαρ της εξουσίας. Είτε δηλαδή είναι Κυβέρνηση είτε είναι αντιπολίτευση, ας δουν σφαιρικά τι πράγματι ωφελεί την Ελλάδα κι όχι παρασυρμένοι από θρησκεύματα και κομματικές τοποθετήσεις. Γιατί αυτά σήμερα είναι, ενώ αύριο ίσως να μην είναι...Όλα είναι ρευστά κι όλα αλλάζουν...

    Στην μεγάλη κοινωνική βια που έχει ξεσπάσει παγκόσμια και ίσως ογκωθεί με την πανδημία, ας ενώσουν τα χέρια με πνεύμα καθαρό αλλά και με λογικές σκέψεις, όσοι κυβερνούν αυτήν τη χώρα.

    Όλα τα κόμματα να σεβαστούν τον άνθρωπο και τον Πολίτη αυτής της χώρας αλλά και τον Πολίτη της Ευρώπης, γιατί ανήκουμε στην Ευρώπη. Ας πάψει λοιπόν η κάθε μορφή  "ρατσισμού" αλλά και "φανατισμού" απ΄όπου κι αν προέρχεται, αλλά και της όποια διάκρισης λόγω "θρησκεύματος", που δυστυχώς σέρνεται κρυφίως "ρατσιστικά".  Κι επειδή ο Έλληνες κι Ελληνίδες έχουμε έναν αρχαίο Πολιτισμό και μια αρχαία "θρησκεία" η οποία δυστυχώς ακόμα Δημοσίως κατηγορείται ως "ειδωλολατρική" και "παγανιστική" είναι θλιβερό, που το 2020 απαξιώνεται αυτή η χώρα Πολιτισμικά από άγνοια.

   Σήμερα οι άνθρωποι έχουν μορφωθεί και η Παιδεία διδάσκει πως όλες οι θρησκείες δημιουργήθηκαν από ανθρώπους και καθιερώθηκαν με βία από ομάδες ανθρώπων για να έχουν την εξουσία. Ας σταματήσει επιτέλους αυτή όλη η "βία" με την "υποχρεωτική θρησκεία" εξουσιάζοντας και βιάζοντας τους ανθρώπους μέσα από την Παιδεία.

   Όταν βρίσκομαι στ΄ αρχαιολογικά Μουσεία της Ελλάδας και στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα, αλλά και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, εκεί συνειδητοποιώ την όλη αρχαία ελληνική κληρονομιά αυτού του τόπου, τον οποίο οι εν αγνοία νεοέλληνες ακόμα απαξιώνουν. Κι όταν όλος ο κόσμος σε όλη τη Γη έρχεται στην Ελλάδα για να δει από κοντά την αρχαία κλασσική αρχαιότητα και το Μεγαλείο του Παρθενώνος, δεν είναι δυνατόν, μέσα σε αυτήν τη χώρα να ποδοπατιέται ακόμα το 2020 η αλήθεια πολιτισμικά. Σε όλες τις Πτέρυγες όλων των Μεγάλων Μουσείων σ εόλες τις χώρες του κόσμου, υπάρχουν τμήματα της αρχαίας ελληνικής θρησκείας. Αυτήν οπού απαξιώθηκε με "βία", με "φανατισμό", με "ρατσισμό" και με ατέλειωτα "ψεύδη". 

   Να με συμπαθάτε, αλλά η "ουσία" είναι πνευματική κι όχι υλική και τίποτα ιερό δεν χάνεται...

Νότα Κυμοθόη "Θωμάς Κουν (Thomas Kuhn 1922-1996)"

Θωμάς Κουν (Thomas Kuhn 1922-1996): Γράφει η Νότα Κυμοθόη*

   Πόσοι άνθρωποι γνωρίζουν στις ημέρες μας τον σπουδαίο αυτόν άνθρωπο, οπού είχε ανακυρηχθεί Επίτιμος Διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών; Ποιος ήταν;

    Ο Thomas Kuhn γεννήθηκε σαν σήμερα 18 Ιουλίου το 1922 στην πόλη Οχάιο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Ένας σπουδαίος Αμερικανός Επιστήμων που αποφοίτησε από το τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ κι ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Κβαντική Φυσική. Δίδασκε στο Προπτυχιακό Πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ το μάθημα "Ιστορία των Επιστημών". Στην μεγάλη του προσπάθεια να κατανοήσει, αλλά και να γίνει κατανοητός από τους φοιτητές του, η σπουδαία φιλοσοφική σκέψη του αρχαίου Έλληνα Φιλοσόφου Αριστοτέλη, τον οδήγησαν να ερευνήσει πολλά χρόνια και να μελετήσει την Ιστορία των Επιστημών αλλά και τη Φιλοσοφία της Επιστήμης. 

      Τις μελέτες κι απόψεις του διατυπώνει κι εκδίδει σε ένα βιβλίο το 1957 με τον τίτλο "Κοπερνίκεια Επανάσταση" και το 1962 εκδίδει το βιβλίο του με τον τίτλο " Η Δομή των Επιστημονικών Επαναστάσεων".

   Ένα βιβλίο που από την ημέρα που εκδόθηκε έχει πουλήσει 1.400.000 και πλέον αντίτυπα, διότι αυτός ο σπουδαίος Επιστήμων, επηρέασε όλον τον Επιστημονικό κόσμο των ημερών του κι όλη την Επιστημολογία. Είχα την τύχη να το μελετήσω αυτό το βιβλίο το 2004 μεταφρασμένο στην ελληνική γλώσσα από τον Γ. Γεωργακόπουλο και Β. Κάλφα. Μια εποχή, οπού οι εξελίξεις της σύγχρονης κοινωνίας και τα όσα προβλήματά της οδηγούσαν σε βαθιά οικονομική κρίση παγκοσμίως. Ο Thomas Kuhn διατυπώνει τη θεωρία, πως η Επιστήμη προοδεύει με τρόπο "επαναστατικό" κι αυτός ο τρόπος ισοδυναμεί με την "εγκατάλειψη" κάποιου Παραδείγματος, το οποίο αντικαθίσταται με κάποιο καινούργιο, το οποίο δεν συμβαδίζει με το παλιό. Είναι ως να ορίζει χρονικά την Επιστήμη ως Προεπιστήμη, Κανονική Επιστήμη, Κρίση κι Επανάσταση Επιστήμης, Νέα Κανονική Επιστήμη και Νέα Κρίση Επιστήμης. Το βασικό δηλαδή στοιχείο της θεωρίας του είναι ο επαναστατικός τρόπος με τον οποίο η Επιστήμη ποοδεύει, εγκαταλείποντας κάθε τι παλαιό Παράδειγμα. Δηλαδή ασυμβίβαστο Παράδειγμα είναι αυτό το Νέο Παράδειγμα που αντικαθιστά το παλιό (paradigm shift). Και η θεωρία του υποστηρίζει πως η συγκλίνουσα σκέψη αποτελεί μεγίστη προϋπόθεση για να υπάρχει καινοτομία σε μια Επιστημονική Έρευνα και όχι η αποκλίνουσα σκέψη.  Ταυτόχρονα υποστήριζε πως η Δημιουργικότητα στην Επιστήμη εξαρτάται από τον τρόπο οπού καταφέρνει κάποιος να είναι ταυτόχρονα "εικονοκλάστης" και "συντηρητικός". Οι Επιστήμονες που εργάζονται για ένα Πρόβλημα ως Παράδειγμα, αυτή τους η εργασία  παρουσιάζει ένα Σύνολο από διάφορα Προβλήματα που θέλουν να βρουν τη λύση τους και  για να συμβεί αυτό, πρέπει να έχουν Συνοχή κι Ανάπτυξη στην όλη τους Προσπάθεια για να προσεγγίσουν τα Προβλήματα που εξετάζουν μέσα στον πραγματικό κόσμο. Ν΄αναπτύξουν Μεθόδους και να βρουν Εργαλεία για να λύσουν αυτό το Πρόβλημα- Παράδειγμα. Αλλά ταυτόχρονα να είναι σε συνοχή με τον πραγματικό τους κόσμο, διότι τα Προβλήματα πολλαπλασιάζονται κι ίσως να μη μπορούν να επιλυθούν κι αυτό ή θα επιφέρει μία Κρίση ή μια Ανωμαλία και οι κοινωνικές ανάγκες γίνονται επιτακτικές για εύρεση λύσεων. Και με ποιο τρόπο οι Επιστήμονες και η Επιστήμη θα διαχειριστεί το Παράδειγμα του πραγματικού κόσμου και με ποιο τρόπο οι σπουδαστές θα πειθαρχήσουν με πρακτικό κι επιστημονικό τρόπο να φέρουν λύσεις; 

   Οι Ερευνητές Επιστήμονες, υποστηρίζει ο Thomas Kuhn, μελετώντας και μαθαίνοντας τι είναι "κανονικό" σύμφωνα με το αντικείμενο του κλάδου τους, τις ιδιότητές του, τους νόμους και τις αξίες που το διέπουν, τα προβλήματα που εγείρονται από την μη κανονικότητά του, μόνον τότε βρίσκονται σε ικανή θέση ν΄ αντιμετωπίσουν το Παράδειγμα Έρευνάς τους για να εκφράσουν άποψη λύσης σε αυτό το Πρόβλημα που έχει τεθεί για να εξετάσουν.  Κι αν δεν κατορθώσουν να αντιμετωπίσουν με το ισχύον Παράδειγμα έως των ημερών τους το Πρόβλημα, τότε υιοθετείται ένα Καινούριο κι Ασύμετρο Παράδειγμα ως Πρόβλημα που αναζητά λύση. Μέσα λοιπόν σε αυτό του το βιβλίο, κατανοούμε πως ο Επιστήμων και Φιλόσοφος Thomas Kuhn, προσπάθησε ν΄αλλάξει τον τρόπο που σκέφτονται οι άνθρωποι για την Επιστήμη. Ανέτρεψε τον παλιό τρόπο σκέψης διατυπώνοντας πως η Επιστήμη δεν αποτελεί αυστηρό κι ορθολογικό εγχείρημα αλλά όλα εξετάζονται ιστορικά και κοινωνικά απ΄ όλες τις πλευρές και το παλιό αλλάζει από το καινούριο.
*Η Νότα Κυμοθόη είναι Λογοτέχνης και Εικαστικός

"Ο Νίκος Ξυλούρης ο Αρχάγγελος της Κρήτης"Γράφει η Νότα Κυμοθόη

"Ο Νίκος Ξυλούρης ο Αρχάγγελος της Κρήτης" Γράφει η Νότα Κυμοθόη*

        Σαν σήμερα το 1936 στις 7 Ιουλίου σε μια οικογένεια παραδοσιακών λυράριδων γεννήθηκε στ΄ Ανώγεια της Κρήτης ο Νίκος Ξυλούρης. Μια εποχή δύσκολη καθώς οι Γερμανοί το 1944 έκαψαν  τ΄ Ανώγεια κι οι κάτοικοι του χωριού του ξεριζώθηκαν. Το χωριό του ερήμωσε κι αυτός ο πόνος του ξεριζωμού ήταν ένα από τα μεγάλα του βιώματα στην παιδική του ηλικία. Επέστρεψαν στο χωριό τους το 1945, όταν ελευθερώθηκε η Κρήτη απ΄ τα γερμανικά στρατεύματα των Ναζί. Παιδί ακόμα κι αποκτά την πρώτη του λύρα και παίζει μαζί με την οικογένειά του σε γάμους και πανηγύρια. Η κρητική μουσική, ο ήχος της λύρας που αναπτερώνει τις μαραμένες ψυχές, η αγάπη του για την Κρήτη και τον πονεμένο λαό της έσπρωξαν το Νίκο από μικρό στην γνώση της μουσικής. Στα 17 του μετακομίζει στο Ηράκλειο και παίζει λύρα στο κέντρο "Κάστρο" αλλά είναι ανήσυχος με το ευρωπαϊκό ρεύμα ξένης μουσικής που έρχεται να εξαφανίσει την παραδοσιακή μουσική του τόπου του. Μετά από το γάμο του το 1958 οι συντοπίτες του Κρητικοί τον στηρίζουν και τον υποστηρίζουν καλώντας τον να παίζει σε γλέντια οικογενειακά και κατορθώνει να κυκλοφορήσει τον πρώτο του δίσκο με τίτλο"Μια μαυροφόρα που περνά". Οι δυσκολίες σε καμιά οικογένεια δεν απουσιάζουν κι ο Νίκος Ξυλούρης αγωνίζεται με τη μουσική του για την οικογένειά του καθώς έπρεπε να επιβιώσει ο ίδιος μαζί με τη γυναίκα του και τα δυο του παιδιά. Ηχογραφεί κι άλλους δίσκους 45 στροφών και κατορθώνει να βραβευτεί το 1966 στο Σαν Ρέμο της Ιταλίας για τη λύρα του, παίζοντας "συρτάκι". Οι τουρίστες που έρχονται στην Κρήτη και στην Ελλάδα κι αναζητούν το άκουσμα αυτό κι ο χορός αυτός γίνεται μόδα και πασίγνωστος σε όλη την τουριστική Ελλάδα. Το 1967 κατορθώνει κι ανοίγει στο Ηράκλειο το μουσικό κέντρο "Ερωτόκριτος" και λύνει το θέμα της επιβίωσής του. Η φωνή του μοναδική, μελωδική και η λύρα του έκαναν τον Νίκο Ξυλούρη γνωστό σε  όλη την Κρήτη. 

      Το 1969 ηχογραφεί και κυκλοφορεί σε δίσκο την "Ανυφαντού" ενώ συνεχίζει να εργάζεται σκληρά με πάθος σε αυτό που αγαπά, το τραγούδι και τη μουσική ως λυράρης. Παίζει σε γάμους και πανηγύρια κι είχε την τύχη σε γαμήλιο γλέντι στ΄ Ανώγεια να τον ακούσει ο διευθυντής της δισκογραφικής εταιρείας "Κολούμπια" ο Τάκης Λαμπρόπουλος, που τον ηχογράφησε κι έστειλε την κασέτα στον Σταύρο Ξαρχάκο, που ζούσε στο Παρίσι. Ο Ανωγειανός λυράρης Νίκος Ξυλούρης έγινε το θέμα συζήτησης καθώς η σπουδαία φωνή του άρεσε στους γνωστούς Συνθέτες της εποχής του. Τ΄ Ανώγεια η αγαπημένη του Κρήτη μένουν πίσω καθώς μετακομίζει στην Αθήνα, όπου εμφανίζεται σε "μπουάτ" της Πλάκας στην Αθήνα και αγαπιέται από το αθηναϊκό κοινό. Ηχογραφεί το 1970 τους δίσκους του "Ο Ψαρονίκος"  και "Μαντινάδες".

    Γνωρίζεται με τον Γιάννη Μαρκόπουλο και του προτείνει να ερμηνεύσει τα τραγούδια του δίσκου "Χρονικό" το 1970 και την επόμενη χρονιά το 1971 τα"Ριζίτικα". Η συνεργασία του αυτή έγινε σταθμός στη ζωή του καθώς εμφανίζεται στην μπουάτ "Λήδρα" όπου τον γνωρίζει και τον ακούει το καλλιτεχνικό κοινό της Αθήνας μαγεμένο από τη φωνή του και τη λύρα του. 

 Ηχογραφεί το 1972 τους δίσκους του "Διάλειμμα", "Ιθαγένεια" και "Διόνυσε Καλοκαίρι μας"

      Μέσα στα χρόνια της Δικτατορίας περνάει τα δικά του επαναστατικά μηνύματα στη μπουάτ που τραγουδά και το Καλοκαίρι του 1973 συμμετέχει ενεργά στο θεατρικό έργο "Το μεγάλο μας τσίρκο" που πρωταγωνιστεί η Τζένη Καρέζη κι ο Κώστας Καζάκος στο θέατρο "Αθήναιον" με μουσικοσυνθέτη τον Σταύρο Ξαρχάκο, τραγουδά και παίζει λύρα. Το κοινό τον αποθανατίζει. Έχει γίνει ο σπουδαιότερος τραγουδιστής αυτής της εποχής καθώς η νεολαία τον έχει αγκαλιάσει με πολύ μεγάλη αγάπη. Ο Κρητικός από τ΄ Ανώγεια αποτελεί την φωνή των νεολαίων που επαναστατούν για να διώξουν τη Χούντα από την πατρίδα μας. 

    Ακολουθούν ηχογραφήσεις των δίσκων του το 1973 "Ο τροπικός της Παρθένου", "Ο Ξυλούρης τραγουδά για την Κρήτη", Ο Στρατής Θαλασσινός ανάμεσα στους Αγάπανθους", "Περήφανη ράτσα". Εργάζεται πολύ κι αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο κάθε ηλικίας και ιδιαίτερα από τη νεολαία. Τα τραγούδια του τραγουδιούνται παντού κι ακούγονται παντού.

    Το 1974 ηχογραφεί και κυκλοφορεί τους δίσκους του "Ακολουθία" και "Το μεγάλο μας τσίρκο". Το 1975 ηχογραφεί και κυκλοφορεί τους δίσκους του "Παραστάσεις", "Ανεξάρτητα", "Κομέντια, η πάλη χωρικών και βασιλιάδων", "Καπνισμένο τσουκάλι", "Τα που θυμούμαι τραγουδώ".

      Η υγεία του έχει αρχίσει να του δημιουργεί προβλήματα. Εργάζεται όμως ακόμα σκληρά. Και το 1976 ηχογραφεί και κυκλοφορούν οι δίσκοι του " Κύκλος Σεφέρη", "Ερωτόκριτος", "Η συμφωνία της Γιάλτας και της πικρής αγάπης". Το 1977 ηχογραφεί και κυκλοφορούν οι δίσκοι του "Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι" και "Τα ερωτικά". 

      Βρίσκεται στην μεγαλύτερή του δόξα όταν μαθαίνει πως έχει καρκίνο στους πνεύμονες. Ηχογραφεί και κυκλοφορεί το 1978 τους δίσκους του "Τα Ξυλουρέικα", "Τα αντιπολεμικά", "Σάλπισμα" και "14 χρυσές επιτυχίες".

    Μια φωνή αλησμόνητη για όσους είχαμε τη χαρά να τον ακούσουμε, νεαρά τότε εγώ, είχα εντυπωσιαστεί κι είχα ερωτευτεί την Κρήτη και τους Κρητικούς. Έκλαιγα ακούγοντας τη λύρα του, δίχως να γνωρίζω το γιατί κι έβγαλε το μαύρο του μαντήλι από το κεφάλι του, το φίλησε και μου το έδωσε. Ο φίλος μου τότε που με συνόδευε, ένα παληκάρι από τον Άγιο Γεώργιο της Βοιωτίας ο Γιώργος Ντίας ζήλεψε κι έκανε σκηνές. Κρατώ ακόμα αυτό το μαντήλι, το τιμημένο της Κρήτης.

        Ένας άνθρωπος μοναδικός του οποίου η φωνή, τα τραγούδια και η λύρα του σημάδεψαν την εποχή πριν αλλά και μετά τη Χούντα. Η μεταπολίτευση αγκάλιασε τα τραγούδια του που ακούγονταν παντού. Ο ίδιος έλεγε "εγώ τους ίδιους ανθρώπους έβλεπα να κανονίζουν επί χούντας τους ίδιους βλέπω και τώρα" αναφερόμενους σε συνεντεύξεις σχετικά με τις δισκογραφικές εταιρείες.

  Το δισκοπωλείο μέσα στη στοά, απέναντι από την Εθνική βιβλιοθήκη της Αθήνας είχε γίνει στέκι για όσους θέλαμε ν΄αγοράσουμε τους δίσκους του.

    Η μάχη όμως με την θανατηφόρα νόσο χανόταν παρά τις θεραπείες που έκανε και τον Φεβρουάριο του 1980 ο Νίκος Ξυλούρης αποχαιρέτησε αυτήν τη Γη οπού τον στέγασε, τον λάτρεψε ο κόσμος και το όνομά του μαζί με τη φωνή και τη λύρα του, τα τραγούδια του έμειναν πίσω για να τα τραγουδούν οι άνθρωποι και να τον θυμούνται. Ο Νίκος Ξυλούρης πέρασε στην αθανασία ενός πνεύματος με πάθος για τη ζωή, για την Κρήτη, για τη λύρα, για τους ανθρώπους που αγαπούν τη Λευτεριά και αγωνίζονται για την πατρίδα τους και τα ιδανικά τους.

Στ΄Ανώγεια της Κρήτης στην πλατεία είναι το σπίτι του Μουσείο και οι άνθρωποι τίμησαν με έναν ανδριάντα που έχουν στήσει προς τιμήν του στην αγαπημένη του πατρίδα.

Νίκος Ξυλούρης ή Ψαρονίκος ή Αρχάγγελος της Κρήτης, Έλληνας Μουσικός, λυράρης και τραγουδιστής. Αθάνατος!

* Η Νότα Κυμοθόη είναι Λογοτέχνης και Εικαστικός