Νότα Κυμοθόη "Ετερόκλητη ευφυΐα"
{Και μέσα σε αυτή την κρίση των μεγάλων, τα παιδιά εξακολουθούν να είναι παιδιά και να ονειρεύονται, αλλά και οι γέροι να επιθυμούν να ξανακερδίσουν όλα εκείνα οπού κάποτε τους έκαναν να είναι παιδιά. Κι ενώ οι μνήμες απογειώνονται ή εξαφανίζονται μέσα στον ανύπαρκτο χρόνο της καθημερινότητας, οι αισθήσεις μιλάνε πάντα μια ίδια γλώσσα, που έχει σχέση με τις συγκινήσεις που προσλαμβάνουν. Κι αν κάποιος σοφός ή προφήτης έχει μιλήσει με λόγια διφορούμενα για το μέλλον της ανθρωπότητας, ποιος αλήθεια κατανοεί τον Αρχάγγελο με τη ρομφαία, που φρουρεί το Δέντρο της Ζωής; Μέσα σε όλες τις απολαύσεις των αισθήσεων, όπου διαχωρίζεται η ψυχή από το σώμα, ποια τεχνολογία του μέλλοντος μπορεί να σταματήσει μέσα σε όλα της τα εμφυτεύματα, τη φωτιά της ιερής ρομφαίας του Αρχαγγέλλου Μιχαήλ, οπού θ΄αναλωθεί στο μέλλον ο κόσμος; Γιατί μέσα σ΄αυτή τη φθορά, όλα αρχίζουν και καθαρίζουν και φαίνεται σιγά-σιγά η φυλακή, μέσα στην οποία από μόνος του κλείνεται αργά-αργά ο άνθρωπος. Κι είναι εδώ η μεγάλη μου απορία: "Γιατί τόση ετερόκλητη ευφυΐα πάει χαμένη στον πλανήτη γη και δεν μετατρέπει ο σημερινός άνθρωπος όλα του τα μειονεκτήματα σε αρετές, ώστε να γίνει η ζωή του καλύτερη και να μη εκμεταλλεύται κανένας κανέναν;"}
...Από το βιβλίο μου Το Λ των λέξεων και του Λόγου
