Νότα Κυμοθόη "Η ΑΡΜΟΝΙΑ έχει ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ"

Η ΑΡΜΟΝΙΑ έχει ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ, όταν  αυτή διαταραχθεί ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Το κίνημα WOKE της Δύσης μέσα σε Πανεπιστήμια και Σχολεία έχει μεγάλες διαστάσεις στο εξωτερικό. Πρόσφατα έκανε την εμφάνισή του σε κομματική ομάδα στη χώρα μας. Γιατί άραγε; Έρχεται να ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ και του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Στη Δύση είναι πάνω από 2.000.000 ομοφυλόφιλοι και περί 1.500.000 που άλλαξαν φύλλο. Η Ελλάδα την τελευταία 20ετία έχει γίνει ανομοιογενής χώρα. Και η ομοφυλοφιλία έχει αυξηθεί. Γιατί άραγε; Έχω μιλήσει κι άλλη φορά για το θέμα αυτό. Το 2002 εκδόθηκε το βιβλίο μου Η ΔΡΑΣΚΕΛΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ, ένα Μυθιστόρημα που έχει θέμα ακριβώς αυτό. Ευελπιστώ στην επανέκδοσή του. Επιλογή του καθενός είναι η αντίληψή του περί της σεξουαλικής συμπεριφοράς του. Αλλά υπάρχουν ΚΑΝΟΝΕΣ.  Όλοι οι μεγάλοι στοχαστές υπογράμμισαν πως η τεχνολογία δεν μπορεί να έχει τη δυναμική της επιβράβευσης. Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ είναι λέξη γνήσια ελληνική. Και είναι ξεκάθαρη σε αυτό που σημαίνει. ΥΠΈΡ +ΦΑΊΝΟΜΑΙ, που σημαίνει σε υπερβολικό βαθμό αυτό φαίνεται. Το πρόσωπο λοιπόν που φαίνεται καλά γι΄ αυτό που είναι. Κι ο ελληνικός λαός μέσα από την Ιστορία μας είναι και είμαστε ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ για τον ΗΡΩΙΣΜΟ και για την ελληνική μας συμπεριφορά, που μας κράτησε σαν χώρα ΌΡΘΙΟΥΣ κι ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ μέσα από δύσκολους καιρούς. Το να θέλει κάποιος να είναι ομοφυλόφιλος δεν σημαίνει πως είναι ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ γι΄ αυτήν την επιλογή του. ΚΑΙ ΜΗΤΕ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ τους όσους δεν είναι ομοφυλόφιλοι ομοφοβικούς, ρατσιστές, συντηρητικούς  και να επιτίθεται με μίσος. ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ θυμίζουν κάποιες παλιές πολύ παλιές δηλώσεις του Κίσινγκερ που έλεγε" ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙΣ ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ, δεν χρειάζεται πόλεμος. ΑΠΛΑ ΔΙΑΛΥΕΙΣ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ". ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ τι έχει συμβεί στο ελληνικό Έθνος. ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ και ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΕΙΤΕ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ. 

Μπορεί να ζούμε σε μια εποχή μεγάλων αλλαγών, αλλά αυτό δε σημαίνει πως είμαστε αδιάφοροι γι΄ αυτά που συμβαίνουν στην κοινωνία της εποχής μας.

 Χρειάζεται αντίσταση σε αυτό το κοπάδι της αλλοτρίωσης που προσπαθεί να διαφθείρει την νεολαία και να την παρασύρει σε μια ομάδα ομοφυλόφιλων. Χρειάζεται ΠΑΙΔΕΙΑ για να μη δημιουργηθεί διχασμός, μήτε μίσος για τους όσους είναι ομοφυλόφιλοι. Είναι δική τους επιλογή να είναι, αλλά δεν έχουν κανένα δικαίωμα να επιβάλλουν αυτό που είναι. 

Άλλο αγάπη κι άλλο έρωτας. Δεν είναι ο άνθρωπος ζώο, έχει λογική και γι΄ αυτό μπορεί να σκέφτεται και να αποφασίζει για τον εαυτό του. Οι γονείς έχουν υποχρέωση να καθοδηγούν τα παιδιά τους και να τα φροντίσουν και η πολιτεία έχει υποχρέωση να παιδαγωγεί μέσα από τις διάφορες βαθμίδες παιδείας τους νέους κι όχι να τους διαφθείρει. Γι΄ αυτό οι ΒΙΑΣΜΟΙ είναι καταδικαστέοι, είναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ. Ο ΒΙΑΣΜΟΣ δεν είναι μόνον σωματικός, αλλά και ψυχολογικός και πνευματικός. Για να αντισταθεί ο άνθρωπος πρέπει να είναι υγιής ψυχολογικά και πνευματικά κι αυτό δεν είναι άσχετο με τη σωματική του υγεία. Κι όλα αυτά συνδέονται με την ΠΑΙΔΕΙΑ του ανθρώπου. Έχουμε ΛΟΓΟΥΣ, έχουμε πολλούς ΛΟΓΟΥΣ για να αντισταθούμε στη φθορά, στην καταστροφή, στην αλλοτρίωση της ανθρωπότητας. Οι Έλληνες έχουν ορίσει ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΑΘΑΝΑΤΕΣ  κι είναι καιρός να τις μελετήσει ο κάθε άνθρωπος. Χρειάζεται κόπος και πρέπει να βρούμε τρόπους για να διδαχτεί η νεολαία. 

Δεν υπάρχουν συνταγές. Υπάρχουν διατυπωμένες αρχαιοελληνικές αλήθειες. Κι αυτές είναι η ΔΥΝΑΜΗ του Ελληνισμού. Είναι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ. ΜΗ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ. Η αρχαιοελληνική γλώσσα είναι ΦΩΣ κι αυτό το Φως είναι καθολικό (...συνεχίζεται)

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός, Ποιήτρια

Νότα Κυμοθόη "Ο ΘΕΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ"

Νότα Κυμοθόη "Ο ΘΕΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ"

      Στο Αττικό Ημερολόγιο μετά από το μήνα Γαμιλιών έχουμε τον μήνα Ανθεστηριών αφιερωμένο στο Θεό Διόνυσο(15 Φεβρουαρίου-15 Μαρτίου).

     Ο Θεός Διόνυσος αποτελεί μια σπουδαία και μεγίστη κλείδα απ΄ όπου αντλούμε πολλές πληροφορίες ιστορικής φύσεως, κρυμμένες στην όλη του πορεία. Σε ένα από τα μεγάλα ταξίδια μου ερευνητικής φύσεως και πολιτισμικής εργασίας μου στην Ινδία το 1994, συνειδητοποίησα κρυμμένες αλήθειες με έκπληξη μεγάλη. Οι παραστάσεις του Θεού Διονύσου επάνω σε λεοπάρδαλη είναι εντυπωσιακής έρευνας για τους χώρους και τους τόπους λατρείας του. Νεαρός Θεός με ευρωστία κρατώντας σκήπτρο ιππεύει το άγριο αυτό ζώο. Ένα θηρίο της ζούγκλας οπού προξενούσε και προξενεί έως τις ημέρες μας φόβο και τρόμο στους κατοίκους στην Ινδία που ζουν σε χωριά. Βλέπουμε δηλαδή να λατρεύεται ο Θεός Διόνυσος καθώς υποτάσσει αυτό το θηρίο.

Σε μια σαρκοφάγο, αυτήν της εικόνας, που βρίσκεται στο Μουσείο Τέχνης Γουώλτερς στη Βαλτιμόρη των Η.Π.Α. παρατηρούμε τον Θρίαμβο του Θεού Διονύσου. Οι ενδυμασίες είναι όλες αρχαιοελληνικές και πάλι ο Θεός Διόνυσος ιππεύει δυο λεοπαρδάλεις και εισέρχεται θριαμβικά. Πρόκειται για την λατρεία του Θεού Διονύσου Σαβάζιου. Παρατηρώντας τις λεπτομέρειες της όλης αυτής σαρκοφάγου εξάγουμε πολλά συμπεράσματα για την ζωή και το έργο του αλλά και την λατρεία του Θεού Διονύσου. Στην Ινδία και στην σανσκριτική διάλεκτο Ιν=υιός και ΙNDIA=ο υιός του Δία=Διόνυσος=η χώρα του Διονύσου.

Κικλήσκω Διόνυσον ἐρίβρομον, εὐαστῆρα, πρωτόγονον, διφυῆ, τρίγονον, Βακχεῖον ἄνακτα,   ἄγριον, ἄρρητον, κρύφιον, δικέρωτα, δίμορφον, κισσόβρυον, ταυρωπόν, Ἀρήιον, εὔιον, ἁγνόν, ὠμάδιον, τριετῆ, βοτρυηφόρον, ἐρνεσίπεπλον. Εὐβουλεῦ, πολύβουλε, Διός καὶΠερσεφονείης ἀρρήτοις λέκτροισι τεκνωθείς, ἄμβροτε δαῖμον· κλῦθι, μάκαρ, φωνῆς, ἡδὺς δ᾽ ἐπίπνευσον ἀμεμ[φ]ής εὐμενὲς ἦτορ ἔχων, σὺν ἐυζώνοισι τιθήναις.

Θεός της βλάστησης και της χαράς καθώς ο ίδιος ο Ορφέας τον εξυμνεί με τον Ύμνο του ως τέκνο της άρρητης σχέσης Ζηνός (Διός) και Περσεφόνης. Μιας σχέσης οπού δεν μπορεί να λεχθεί. Η Περσεφόνη κόρη της Θεάς Δήμητρας πασίγνωστης για τη λατρεία της στα Ελευσίνια Μυστήρια. Θεά της Καλλιέργειας της Γης. Αλλά η λατρεία των Ανθεστηρίων είναι αφιερωμένη στο Θεό Διόνυσο. Ο ερχομός της Περσεφόνης, της εαρινοποίησης και του ξυπνήματος της Φύσεως φέρνει χαρά σε όλους. Οι άνθρωποι βαδίζουν έξω στη Φύση και ο Θεός Διόνυσος γεννιέται από τον μηρό του πατέρα του Ζευ. Είναι η δύναμη του ανθρώπου οπού πατώντας όρθιος δημιουργεί. Σε παραστάσεις παρατηρούμε το Θεό Διόνυσο παρέα με τον Θεό Πάνα. Στην αρχέγονη εποχή της λατρείας του Θεού οι αίγες αλλά και τα πουλιά μετέφεραν τους σπόρους της άγριας σταφυλής η οποία φυτρώνει. Η σταφυλή και η άμπελος από την οποία ο Θεός Διόνυσος δίδαξε στην ανθρωπότητα τότε την καλλιέργεια της και δημιούργησε τον υπέροχο οίνο.  Οι άνθρωποι πίνοντας αυτόν ευθυμούσαν, γελούσαν αλλά κι ασχημονούσαν, διότι του καθενός ο χαρακτήρας είναι διαφορετικός από του άλλου. Τα όσα λοιπόν με την πάροδο του χρόνου διασώθηκαν στο όνομα του Θεού Διονύσου ας εξετασθούν κι ας ερευνηθούν με προσοχή. Διότι μετά χιλιάδων ετών, όταν άρχισε να διαδίδεται και να επιβάλλεται ο χριστιανισμός, κράτησαν όσα τους συνέφεραν από τη λατρεία του Διονύσου και των Ελευσινίων Μυστηρίων. Πήραν φυσικά την άμπελο και την έχουν ως ιερό φυτό σε παραστάσεις μέσα σε χριστιανικούς ναούς, πήραν τον οίνο και το Μυστήριο κοινωνίας του, καθώς και ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός τον χρησιμοποιούσε στους δείπνους του. Κι ο μυστικός δείπνος με τους μαθητές του έγινε Μυστήριο Μυσταγωγικό στον χριστιανισμό. 

Σε μια παράσταση του 40υ π. Χ. αιώνος, οπού βρίσκεται στο Μουσείου Αρχαίας Αγοράς Αθηνών, παρατηρούμε τη Γέννηση του Θεού Διονύσου, στο σπήλαιο της Γεννήσεως. Εδώ λοιπόν παρατηρούμε πως ο Θεός Ερμής παραδίδει το θείο βρέφος του Θεού Ζηνός και της Περσεφόνης στις Νύμφες για να το φροντίσουν. Όλα συμβαίνουν κάτω από την εποπτεία και το βλέμμα του Θεού Ζηνός (Διός), της Θεάς Δήμητρας, του Θεού Απόλλωνος και του Θεού Πανός.

Ο Θεός Διόνυσος αποτελεί τη δύναμη της Αναγέννησης της Φύσης και της Εαρινοποίησης της ζωής, καθώς η Φύση ξυπνάει. Με τη γέννησή του ταυτίζεται και ο ερχομός της Περσεφόνης στη Γη. Αλλά επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, όταν καθιέρωναν γιορτές για τον χριστιανισμό κι ενώ χρησιμοποιούσαν τον οίνο σε όλα τους τα συμπόσια και μεθούσαν, χαρακτήρισαν το Θεό Διόνυσο μέθυσο. Είναι ΥΒΡΙΣ μεγίστη αυτή, καθώς και οι χαρακτηρισμοί "ειδωλολατρία" για την αρχαία ελληνική θρησκεία των προγόνων μας.

Σε ένα από τα ταξίδια μου στην πανέμορφη Δρέσδη της Γερμανίας με εντυπωσίασε αυτή η Όπερα του Ζέμπερ του Αρχιτέκτονα Gottfried Semper( 1803 - 1879). Επάνω στην κορυφή της εισόδου της μεγαλόπρεπα θριαμβεύει ο Θεός Διόνυσος με την Αριάδνη σε άρμα που το σέρνουν τέσσερις πάνθηρες. Η μεγαλοπρέπεια της αρχαίας ελληνικής πολιτισμικής αίγλης δεσπόζει στην πανέμορφη Δρέσδη.  Ο Θεός Διόνυσος της χαράς της ζωής, οπού θριαμβεύει!

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός

 

Νότα Κυμοθόη "ΑΡΧΑΙΑ ΠΕΡΓΑΜΟΣ"

Νότα Κυμοθόη "ΑΡΧΑΙΑ ΠΕΡΓΑΜΟΣ"

Το αρχαίο ελληνικό θέατρο της αρχαίας ελληνικής πόλης Περγάμου, στην Μικρά Ασία της επαρχίας Τευθρανίας της Μυσίας, χτισμένη πάνω σε μικρό λόφο που ήταν μέσα σε μια εύφορη κοιλάδα που εκτεινόταν προς Δ. μέχρι τις ακτές του κόλπου Ελαίας και του Αδραμμυτίου, απέναντι από το ελληνικό νησί της Λέσβου. Σήμερα ονομάζεται Τσανταρλή, αλλά το αρχαίο ελληνικό θέατρο είναι εκεί, για να θυμίζει την αρχαία ελληνική δόξα των αρχαίων Ελλήνων.Στην περιοχή της Μυσίας στα παράλια στην αρχή, υπήρχαν Αιολικές αποικίες κι αργότερα κτίσθηκαν και πολλές άλλες, που αναπτύχθηκαν πολύ κι έγιναν σπουδαίες και ξακουστές κι ήταν: το Αδραμύττιο, η Αδράστεια, η Άντανδρος, η Απολλωνία, η Άσσος, η Αταρνεύς, τα Γάργαρα, η Κύζικος, η Λάμψακος, η Μιλητούπολις, το Πάριον, η Πέργαμος, η Πιτάνη, η Πρίαπος, η Προκόννησος, η Στρατονίκεια, η Τευθρανία καθώς και οι πόλεις της Τρωάδας Άβυδος, Αλεξάνδρεια η Τρωάς, Αμαξιτός, η Δάρδανος, η Ζέλεια, το Ίλιον, η Λάρισα, η Σκαμάνδρεια, η Σκήψις και πολλές άλλες. Η Μυσία χωρίζονταν από τη Βιθυνία προς Α. με τον ποταμό Ρυνδάκο. Προς Β. συνόρευε με την Προποντίδα και τον Ελλήσποντο, προς Δ. ήταν το Αιγαίο Πέλαγος και προς Ν. ο Κάικος ποταμός και το όρος Τήμνος. Στη δυτική πλευρά της Μυσίας ήταν Τροία, σε έκταση που κάλυπτε από τον Ελλήσποντο και την Προποντίδα μέχρι τον κόλπο του Αδραμυττίου. Στην ανατολική Τροία μέχρι την Βιθυνία βρισκόταν η Μυγδονία. Στα παράλια της Μυσίας, προς το Αιγαίο ήταν η Αιολίδα με τις 12 αιολικές πόλεις της και στη μεσημβρινή η «Μεγάλη Μυσία» η κυρίως Μυσία.Το νοτιότερο τμήμα της Μυσίας καλούνταν και «Τευθρανία» στην οποία άκμασε η Πέργαμος.Είχε πολλά νερά από τους αρχαίους χρόνους και πολλά δάση σε βουνά τα «εν Τρωάδι» όπως η Ίδη, ο Όλυμπος (ο Μύσιος) ανατολικά και νότια το βουνό Τήμνος, φυσικό σύνορο με τη Λυδία. Από τους ποταμούς γνωστότεροι είναι ο Ρύνδακος (ανατολικά), ο Μάκεστος, ο κύριος ποταμός της Μυσίας, ο Αίσηπος, ο ιστορικός Γρανικός, ο Σκάμανδρος στην Τροία και νότια ο Κάικος σύνορο με τη Λυδία, που ονομαζόταν και Αστραίος. Από τις λίμνες γνωστές είναι η Απολλωνιάτις και η Αφνίτις. Καταστράφηκε η πνευματική της αίγλη από τον Παύλο και στη συνέχεια από τον Κωνσταντίνο(μέγας κι άγιος) που απαγόρεψε να ονομάζονται οι Έλληνες εθνικοί Έλληνες κι απαγόρεψε την ελληνική γλώσσα.

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός

(εικόνα από το ιντερνέτ)

Nότα Κυμοθόη "Ο Έρως είναι θεϊκός κι όχι βία"

Νότα Κυμοθόη

"Ο Έρως είναι θεϊκός κι όχι βία"

Η Θεά Αφροδίτη, ο Παν και ο Έρως! Ένα σπουδαίο έργο τέχνης από παριανό μάρμαρο, ενός άγνωστου καλλιτέχνη, που βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στην Αθήνα. Έχει πολύ ενδιαφέρον αυτή η παράσταση, γιατί υπάρχει μια ολόκληρη ανάλυσή της. Έχουμε την Θεά Αφροδίτη, όπου σύμφωνα με την Θεογονία του Ησιόδου, γεννήθηκε στ΄ ανοιχτά των Κυθήρων από τον αφρό που δημιούργησαν τα γεννητικά όργανα του Ουρανού, πέφτοντας στη θάλασσα μετά τον ακρωτηριασμό του από τον Κρόνο. Με τη βοήθεια του ανέμου Ζέφυρου ταξίδεψε μέχρι την Πάφο. Αρχαιολόγοι εντόπισαν κατάλοιπα ανδρικού μορίου στην τοποθεσία Κάβο Γκρέκο, εικάζοντας ότι συνδέεται με το γενετικό υλικό του Ουρανού. Η αρχαία Ελληνίδα Θεά της αγάπης και του έρωτα, γνωστή για την θεϊκή ομορφιά και τη γοητεία της. Λατρευόταν σε όλον τον αρχαίο κόσμο. Ονομάστηκε Κύπριδα και Παφία, προστάτιδα της νήσου Κύπρου. Στο έργο αυτό εικονίζεται κι ο Θεός Παν των βοσκών και των κοπαδιών. Μια ανθρωπόμορφη ιδεατή και δευτερεύουσα θεότητα, που ήταν συνυφασμένη με την «πανίδα» της Φύσης, δηλαδή τον άνθρωπο και τα ζώα, σε μια αμφίδρομη σχέση προστασίας, αλλά και προσωποποίηση της γενετικής δύναμης της ζωής. Σε μια εποχή, οπού, η γενετήσια ορμή είχε μεγάλη σπουδαιότητα για την αύξηση του κοπαδιού. Βλέπουμε και τον Έρωτα ως μικρό και φτερωτό αρχέγονο Θεό, που σημαίνει ότι δεν έχει γονείς. Διαβάζουμε στη Μυθολογία πως είναι γιος της Αφροδίτης, αλλά εδώ θέλει μεγάλη ανάλυση το όλο θέμα. Η Θεά Αφροδίτη ήταν Θεά του Έρωτα και της Αγάπης, οπότε ο Γλύπτης του έργου αυτού, έχει τον Έρωτα ως προστάτη της Θεάς!

Βλέπουμε πως ο Θεός Παν είναι χαρούμενος που βρήκε την Θεά Αφροδίτη. Αλλά η Θεά Αφροδίτη δεν θέλει να την αγγίξει ο Παν και με το σανδάλι της προσπαθεί να τον απομακρύνει και τον απειλεί για να μην την μολύνει. Κι ενώ ο Παν προσπαθεί να βγάλει το χέρι της μακριά από τα γεννητικά της όργανα, ώστε να την εκμεταλλευτεί ερωτικά, το σανδάλι που κρατά στο χέρι της η Θεά Αφροδίτη τον απειλεί, καθώς τα μάτια του κοιτάζουν το πρόσωπό της. Προσπαθεί να βιάσει την Θεά Αφροδίτη, ενώ ο Έρως έρχεται και είναι πλάι της για να τον εμποδίσει και να βοηθήσει. Ο λόγος που ο Καλλιτέχνης έχει τον Θεό Έρωτα φτερωτό να βοηθάει την Θεά Αφροδίτη είναι επειδή νιώθει ιερή υποχρέωσή του να σώσει την Θεά από το βιασμό κι από την πανίδα αυτήν της φύσης. Δηλώνει δηλαδή πως ο Έρως είναι Θεϊκός και δεν μπορεί να γίνεται βιασμός της ωραίας φύσης, από έναν ανθρωπόμορφο ιδεατή της φυσικής πανίδας.

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Ζωγράφος.

Καλήν Αφροδίτης ημέρα

Photography and writer Nota Kymothoe© Νότα Κυμοθόη

Copyright ®Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Ε΄ Συνέδριο Παγκόσμιας Αμφικτυονίας Ελληνισμού"

Ε΄ Συνέδριο Παγκόσμιας Αμφικτυονίας Ελληνισμού

Γράφει η Νότα Κυμοθόη

Το 2ήμερο 23 και 24 Νοεμβρίου 2019 στην όμορφη πόλη της Θεσσαλονίκης πραγματοποιείται το Ε΄Συνέδριο Παγκόσμιας Αμφικτυονίας Ελληνισμού, αφιερωμένο για τη γενοκτονία των Ποντίων και τα 40 χρόνια από τη βράβευση του Οδυσσέα Ελύτη με το βραβείο Νόμπελ.

Είναι σημαντική αυτή η συνάντηση των όσων τιμούν τον απανταχού ελληνισμό, γιατί μέσα από τις διαλέξεις και τις ομιλίες στους χαιρετισμούς, εξάγονται σπουδαία συμπεράσματα και δυναμώνουν οι ελληνικοί δεσμοί απανταχού στη γη.

Νότα Κυμοθόη "Το δικαίωμα να είμαι Ανθρωπος"

Photography Nota Kymothoe© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Το δικαίωμα να είμαι Άνθρωπος"

Είναι κάποιες αλήθειες πολύ πικρές, που άμα τις λέει κάποιος, που τις έζησε, δεν μπορούν να γίνουν πιστευτές. Όλα έχουν το χρόνο τους και η κάθε ψυχή τη δική της αποστολή επάνω στη γη, όπου κι αν βρίσκεται. Με έμαθαν οι γονείς μου να διεκδικώ με πάθος το δικαίωμά μου να είμαι και να παραμείνω Άνθρωπος κι αυτό κοστίζει ακριβά... Έχει τίμημα βαρύ και πορεία δύσκολη πολύ!.. Ίσως, γιατί η εποχή μου δοκιμάστηκε μέσα σε ομάδες με τις οποίες ζυμώθηκε πολιτισμικά, πολιτικά, θρησκευτικά και οικονομικά και το να προσπαθείς να μείνεις ακέραιος, δίχως καχυποψία για το μέλλον, είναι μια εκπαίδευση, που σε κανένα εκπαιδευτικό ίδρυμα δεν διδάσκεται.

Αυτό ως ατραπός, νομίζω πως είναι μια σταθερή βάση της εποχής μας, πάνω στην οποία ο καθένας μπορεί να οικοδομήσει το παρόν του σε όποια σχέση επιθυμεί. Η βάση αυτή θέλει δύναμη για να κρατήσει τους κραδασμούς όλων εκείνων των σεισμών, από τους όσους νομίζουν άλλα...Οι άλλοι κι ο καθένας ο εαυτός του, για το παρόν και το μέλλον, με όσα εφόδια έχει ο καθείς...Κι οι περισσότεροι έβαλαν μετωπηδόν το κέρδος μόνον για πλουτισμό, λες κι αυτό μόνον υπήρξε το αγαθό της ύπαρξής τους. Είναι καλός ο πλούτος και η αφθονία, μα κάλλιστη είναι η αρμονία σε μια χώρα επιλογής για διαβίωση και μεγίστη η αρετή να μπορείς να κοιτάξεις τον άλλον κατάματα, όταν ύστερα από πολλά χρόνια, τον συναντήσεις στο δρόμο σου...

Ναι ήταν κάποτε κάποιος, οπού ...

Λοιπόν, καλησπέρα...Δεν είναι ασέβεια η ανθρωπιά! Ασέβεια είναι να θες να ράψεις τον άλλον "κοστουμάκι" στα μέτρα σου πολιτικά, θρησκειολογικά, πολιτισμικά, ιδεολογικά και να τον χρησιμοποιείς, για να υπάρχεις μόνον εσύ, κι εκείνος να υποφέρει. Αυτό είναι ασέβεια...

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΑΤΡΑΠΟΣ" ΠΟΙΗΣΗ

Νότα Κυμοθόη
Ατραπός
Ποίηση

Διέσχισα ανυπότακτη τους άγριους χειμώνες
κυνηγημένη από τους Λέλεγες
και τον τρόμο των Ωτίδων.
Πορεύτηκα ωστόσο άτρητη στους αιώνες
τις οδύνες διασχίζουσα γοργά όπως το κύμα
για να μαζεύω το αλμυρό σας δάκρυ
στου Ποσειδώνα τις αυλές
και να το κάνω μαργαριτάρι
να λάμπει στ' άγρια πέλαγα.

Στον ατέρμονο δρόμο ζωντανός ο πόθος
μιας διδαχής ανέπαφης στου χρόνου τη ράχη
κι όνειρο του καθενός: Ελευθερία
κι ο άνθρωπος, Άνθρωπος στην ατραπό γι΄ αγάπη.
( Νότα Κυμοθόη, Ελάτεια το 1976)

Εκδόθηκε στο βιβλίο μου "Δίψα και Σiωπή" εκδόσεις Διογένης 1992

Ατραπός: Στενό πέρασμα, μονοπάτι. Εμπνευσμένη από την αυτοθυσία των Ελλήνων στις Θερμοπύλες, από την προδοσία του Εφιάλτη, οπού το 480 π.Χ. στη μάχη των Θερμοπυλών έκανε γνωστή την Ανοπαία ατραπό στους Πέρσες και κατέλαβαν τα νώτα των ελληνικών δυνάμεων, που ήταν επί κεφαλής τους ο Λεωνίδας Σπαρτιάτης. . Το δύσβατο και μυστικό μονοπάτι, ξεκινούσε από τον Φθιωτικό Ασωπό, παραπόταμο του Σπερχειού και κατέληγε σε πολύ μικρή απόσταση κοντά στα στενά των Θερμοπυλών.

Kymothoe Nota "Pathway" Poetry

I crossed disobedient the wild winters

chased by the Leleges

and the terror of the Otides.

However, i walked invincible over the centuries

i crossing the pains rapidly as the wave

to for i collect your salty tear

in the yards of Poseidon

and make it a pearl

in the endless road the desire is alive

of a teaching untouched in time the back

and everyon's dream: Freedom

and man, Man on the pathway of love.

(Kymothoe Nota, Elateia 1976)

It was published in my book "Thirts and Silence" by Diogenes 1992

Pathway: Narrow passage, path. Inspired by the self-sacrifice of the Greeks in Thermopylae, 

by the betrayal of Efialtis, where in 480 BC. in the battle of Thermopylae he made known the

 Anopaia path to the Persians and they occupied the rear of the Greek forces, led by Leonidas

 Spartiatis ... The inaccessible and secret path started from Fthiotiko Asopos, a tributary of Sperchios

 and ended in a very small distance near the straits of Thermopylae.