Ας έρθει...

Ας έρθει...
Ας έρθει ειρήνη κι αγάπη σε όλους της γης τους λαούς
Νότα Κυμοθόη

ΚΑΛΗ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ, Νότα Κυμοθόη 2009

KAΛΗ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΤΟ 2009
Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
Με αγάπη για την Αγάπη

και αγάπη για το Φως της Αγάπης

Νότα Κυμοθόη

Ζωγράφος- Συγγραφέας

arttherapy

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΚΥΚΛΑΜΙΝΑ" ΠΟΙΗΣΗ

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
ΚΥΚΛΑΜΙΝΑ
ΠΟΙΗΣΗ
http://kymothoenota.blogspot.gr/

Σιωπηλά στο χάραγμα της μέρας

μες το μουντό ξημέρωμα

στου χειμώνα την παγωνιά

ταπεινοί προσκυνητές της γης

οπού κρατά το σπόρο με υπομονή

για της άνοιξης ημέρα γιορτινή!

Αχ!.. Χλόη μας καημέ

μαράζι στων ανθρώπων τη ζωή...

Μνήμες όλα τα σημάδια της γης

στα χοχλάδια που απόμειναν εκεί...

Εκεί, οπού...δέντρα γίναν' στάχτη...

Το χάραμα, ολόγυρα η πλάση φρικτή

είχε μιαν αχνάδα παγερή

οπού χτένιζε την πίκρα στον ορίζοντα...

Αχ!.. Καρδιά μου πήρες σβάρνα τοπία πολλά

κι είδες σύγνεφα που έρχονται από ουρανού

καθώς βάφονται βουνά μαβιά οι καημοί

από φανατισμούς που πλάκωσαν τη νιότη

χέρια που κόβουν σύρριζα κεφάλια

μαχαίρια οπού χτυπούν πισώπλατα κορμιά

γλώσσες οχιάς που ροκανίζουν... ψυχές...

Αχ!..Εσύ, οπού τα έλατα διαφεντεύεις καρδιά μου

εκεί, οπού βογκούν σιγαλά των ελαφιών ψυχές

κι ακούγονται ανασεμιές αποθαμένων από παλιά...

Εκεί στην ανηφόρα κι ι ελιές σκιές 

καθώς τσοπαναραίοι ωσάν Απόστολοι λεν

σφίγγουν στον κόρφο τους τ' αρνάκια.

Κι ο άνεμος; Κάτι σαλεύει σιγαλά κι αυτός

κι ύστερα περνάει σιωπηλά ως άγιος, είπαν...

Αλλά, ταπεινά κυκλάμινα, σφραγίδα ομορφιάς 

σαν ένα μήνυμα ελπίδας να κρατούν

μαβιά και βιολετιά ως ροζ στέκουν χαμηλωμένα βουβά

πάνου σε λίγο χώμα που ζεστάθηκε από το χνότο της γης.

Πως να το πεις; Και τι να πεις; Σε ποιους;

Κρατούν της στράτας το θυμίαμα από σιωπές

του ήλιου το δεκάλογο από φωνές

του φεγγαριού το ασήμι στων ερώτων οπού...

Μη τους το πεις...

Στη ζυγαριά του κόσμου θα διαβείς

το άγιο περιστέρι μες στα λιόδεντρα κρυμμένο

ψάχνει ακόμα κλαδάκι...να σταθεί.

Μη τους το πεις...

Τις νύχτες κουκουλοφόροι μουλωχτά περνούν

χτυπούν αθώους...μέσα σε πόλεις του φωτός...

Μη τους το πεις!..

Αχ!.. Μόνη μέσα στο χάραμα καρδιά μου Εσύ...

Εκεί κι εδώ και παντού για να κρατάς τον ήλιο στη ράχη

μη στάξει πάνω του σκοτάδι ο καιρός...

Αχ!.. Εσύ καρδιά, αδράχτι μου, τι θυμίζεις;

Χρυσόμυγα, ουράνιο τόξο; Εσύ Φως!..

Ξεφεύγεις μες τη βουή της τρικυμίας

και γίνεσαι κυκλάμινο όλο καημούς

σφίγγοντας χιλιοτρυπημένα λόγια

αφηνιασμένα χειροκροτήματα

εκεί, απάνου στο μίσχο σου βουβή

κρατώντας μέσα σου υπομονή

και Αη-θυμαριού ανάσα...

Αχ!.. Εσύ καρδιά...στόχαστρο οχτρών!

Σφύρα ν' ανθίσουν τα βουνά

σκαλί-σκαλί ως επάνω μαβιά

ταπεινά κυκλάμινα που λάμπουν!

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη 

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ:TΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΤΑΒΛΑΣ

                                                                    photo by Nota Kimothoi (c)
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

"Τραγούδι της τάβλας* 

Νότας Κυμοθόη© Nota Kimothoi

Γράφει η Νότα Κυμοθόη**

http://kymothoenota.blogspot.com/

Σε τούτη τη τάβλα πούμαστε

σε τούτο το τραπέζι

τον Άγγελο φυλεύουμε

και το Χριστό κερνάμε

και την Παρθένο Παναγιά

όλοι την προσκυνάμε

Μας έδωσε χρυσά κλειδιά

κλειδιά του Παραδείσου

ν' ανοίξω τον Παράδεισο

να πάω να σεργιανήσω

Να δω τους πλούσιους πως περνάν

και τους φτωχούς τι κάνουν

να δω και τους φιλάργυρους

που στρώνουν πως κοιμούνται

έχουν την πίσσα πάπλωμα

και το κατράμι στρώμα

και το ρετσινοτόμαρο τόχουνε προσκεφάλι

Βαστούσανε οι δίκαιοι

λαμπάδες αναμμένες

Βαστούσαν κι οι φιλάργυροι

σακούλια βουλωμένα

οπούχαν μέσα κάρβουνα

που καίγαν τη ψυχή τους!"

* Ευχαριστώ την κ. Σπυριδούλα Βουκελάτου

(γιαγιά 82-85 ετών(?)...) από τη Λευκάδα, οπού σήμερα

το τραγούδησε για μένα!..

Την ευχαριστώ από καρδιάς, για την τιμή που μου έκαναν

αυτή και η κόρη της η Σοφία, που μαγείρεψε

παραδοσιακό φαγητό της Λευκάδας!..

Σοφία, σε ευχαριστώ! Ευχαριστώ και τη Μαυρέττα

για τα χαιρετίσματά της και το λιβάνι

από το Μοναστήρι της Παναγιάς Φανερωμένης!

**Η Νότα Κυμοθόη είναι Ζωγράφος και Συγγραφέας

μέλος του ομίλου Unesco Πειραιώς και Νήσων

arttherapy και ...

επειδή...

( Στη Λευκάδα έγραψα την "7η γραφή" του βιβλίου μου "Η Λύτρωση"

Αγαπώ πολύ αυτό το νησί και τους ανθρώπους του...

Το τραγούδι που τραγούδησε για μένα σήμερα

η κ. Σπυριδούλα, είναι παραδοσιακό Δημοτικό Τραγούδι.

Την ευχαριστώ από καρδιάς κι εύχομαι να της δίνει ο Θεός

υγεία και του χρόνου τα Χριστούγεννα

να τσουγκρίσουμε και πάλι τα ποτήρια)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!..

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Νότας Κυμοθόη© Nota Kimothoi

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΛΥΧΝΑΡΙ"ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Νότα Κυμοθόη "Γυναίκα με λυχνάρι" artnotakymothoe© Νότα Κυμοθόη

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΛΥΧΝΑΡΙ"
ΠΟΙΗΣΗ και ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

"Ομορφιά ο έρως και χαρά μεγάλη
Φως χαραγμένο ως ευχή του ανθρώπου
Το κυανό μες στα πελάγη και στα ουράνια
Χρυσαφένια του ήλιου ακτίνα.
Φτερωτά ολόλευκα ζεύγη πουλιών
καρδιοχτύπια οι ωραίες ψυχές ανάρια ηχούν
Δυο κρίνοι λευκοί του Αιγαίου
κι όλα τα σκότη φωτίστηκαν.
Δόξα στο χέρι της Ελπίδας
που χρώματα όμορφα έδωσε στο κενό
Ο φόβος σαπίζει στο χώμα ως λίπασμα
αλλ' ο σπόρος με δύναμη τον διαλύει.
Μυριάδες τα άνθη χρώματ' απλώνουν
βάφουν το χώμα μ' ωραία χαλίκια
φυτείες χρωμάτων και ιερουργούνε
υπεράνω, υποκάτω και ένδω.
Δόξα και τιμή στης Υπομονής τα πάθη
και σ' όσους πιστεύουν σ' αυτόν που αντέχει
τη φθορά της ζωής και νικά
στου θανάτου το φόβο το θάνατο.
Στις τρεις το πρωί ο Μέγας Εωθινός μου
με της δρόσου το χάιδεμα στις πατούσες
Στων πουλιών το ράμφος το πρώτο πτέρνισμα
στων άστρων το φως αποχαιρετιστήριο σάλπισμα.
Ο ήλιος έρχεται σφυρίζοντας μέσα στα νέφη
διώχνει τη νύχτα με την πύρινη ράβδο του
Χαίρε Ιώ αειπάρθενε και αγνή
Το κυανοπόρφυρο θάμβος σου μας γοήτευσε.
Καλημέρα σ' όσους έχουν το Φως
Πνεύμα Άγιο σελαγίζει και φέρνει
Δωρεά στις καρδιές μας ο Δότερ
Οδηγεί στη Δημιουργία τα πλανημένα μας χέρια.
Άξια είναι η παλάμη του μόχθου
Το ρυπαρό ξεπλένει και το ξηρό αρδεύει
Θεραπεύει το τρωθέν και θερμαίνει το ψυχρό
Δόξα, δόξα στην Αγία παλάμη του μόχθου.
Ας καμφθεί η σκληρότης στην πορεία
Αιέν και νυν και αιέν αλληλούια.
Επτάδωρη Χάρη ως μισθός αρετής
Θαρρεύομαι την πάμφωτη συνείδηση
ως οφθαλμός καθαρός.
Εκ του ύπνου σηκώθηκα κι εκελάηδησα
ως πρωινό πουλί το στόμα μου άνοιξα
Εφωτίσθη ο νους και οι αισθήσεις μου όλες
στα χείλη μου έδωσαν ύμνο:Δόξα Σοι
Προστασία ανίκητη είναι το Φως
σώζει όποιους νοερά το καλούν
Χορηγός της χαράς και της νίκης ουρανόθεν
Σωτηρία, βοηθός κι ευλογία
Τα σώματα αγνίζει και τους λογισμούς διορθώνει
Ελευθερώνει από τη θλίψη, το κακό και την οδύνη
Τα σώματα αγνίζει και τους λογισμούς διορθώνει
ελευθερώνει από τη θλίψη, το κακό και την οδύνη
τειχίζει τα σώματα κι όμορφα γίνονται
Στα σκότη φρουρός ακοίμητος παραστέκεται
Κυβερνά τη ζωή με ειρήνη
και ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός
Ράβδος είναι τυφλών και καταπονημένων σκέπη
Γέφυρα είναι αγάπης και λύσιμο κατάρας.
Δόξα, δόξα αιώνια στο Φως!"


{Η άνω ποίηση είναι από το βιβλίο μου Νότα Κυμοθόη "Ερώ" ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ  έκδοση Ιωλκός 1999}
Το έργο της εικόνας, είναι εικαστικό έργο ζωγραφικής μου, μικτή τεχνική σε παλιό ξύλο


Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Νότα Κυμοθόη "Γυναίκα με λυχνάρι" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη