ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"Ρωσικό εμπάργκο, ροδάκινα κι Έλληνες αγρότες"
Ο Πούτιν υποστηρίζει τη χώρα του και όπως φαίνεται είναι ένας πολύ καλός πολιτικός για τη Ρωσία. Δεν θέλω να θυμίσω στην ελληνική πλευρά το πως συμπεριφέρθηκαν στους Ρώσους, σχετικά με την εξωτερική πολιτική τα τελευταία χρόνια. Είναι νωπά τα πλήγματα που έχει υποστεί η ρωσική οικονομία ιδιαίτερα στην Κύπρο. Αυτό φάνηκε προς τα έξω. Αλλά αυτή είναι η αλήθεια; Μήπως πρέπει να εξεταστεί το όλο θέμα, σχετικά με την πολιτική της Ρωσίας, που χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να βγει στο Αιγαίο και να βάλει στο χέρι τα πετρέλαια της Κύπρου και της Ελλάδας;
Το εμπάργκο που κήρυξε η Ρωσία για τα ελληνικά προϊόντα αποτελεί μια προειδοποίηση για τις μελλοντικές σχέσεις μας. Φυσικά έπεται συνέχεια. Διότι φανερώνει τον τρόπο που με απειλές ποδοπατάει ότι "γουστάρει" χρησιμοποιώντας και το..."ευλόγησον" με πλάτες τον χριστιανισμό. Λες κι ο Χριστός ευλογεί μόνον τη Ρωσία και όσους χρησιμοποιούν "βία" και "όπλα πολεμικής καταστροφής". Διότι όταν βλάπτονται τα συμφέροντα της Ρωσίας στο θέμα της Ουκρανίας, τι περίμενε δηλαδή η Ελλάδα, να πράξει η Ρωσία; Ας σκεφτούμε τα επόμενα που μπορεί να συμβούν...γιατί έρχεται χειμώνας...και το μίσος που τρέφει η ρωσική πολιτική για την Αμερική και την Ε.Ε. θα έχει τρομοκρατικές επιπτώσεις και αντί να φαίνεται η όλη αλήθεια, θα χρησιμοποιεί άλλους...
Ας πάμε στο θέμα ροδάκινα, γερμάδες, που επιστράφηκαν πίσω και δεν εξάγονται πλέον στις αγορές της Ρωσίας όπως είχε συμφωνηθεί. Η ζημιά για τους αγρότες είναι μεγάλη, αφού κύριο προϊόν γι΄αυτούς είναι αυτό κι από αυτό περίμεναν τα έσοδα για να βγάλουν τη χρονιά τους. Το πόσο επίπονο είναι το επάγγελμα ενός αγρότη, το γνωρίζει κάποιος που κατάγεται από οικογένεια αγροτών ή έχει σχέση με αγροτιά. Αλλά το να έχουν οριζοντιωθεί αυτοί οι άνθρωποι μόνον με το κέρδος και μόνον με αυτό, αδιαφορώντας για την ανθρωπιά της κοινωνίας στην οποία ζουν, μας αφήνει έκπληκτους. Μας θυμίζει μια άλλη εποχή, οπού έθαβαν τόνους τα πορτοκάλια στις χωματερές, για να πάρουν αποζημίωση από την Ε.Ε., ενώ θα μπορούσαν να τα διαθέσουν σε σχολεία, ιδρύματα, νοσοκομεία ή στρατόπεδα.
Στην εποχή του 2014 όπου υπάρχουν άνεργοι στην Ελλάδα χιλιάδες, οικογένειες έχουν οικονομικά προβλήματα και δεν μπορούν ν΄αγοράσουν φρούτα για τα παιδιά τους, θα μπορούσαν να ΔΩΡΙΣΟΥΝ ροδάκινα και γερμάδες κι όχι να απαιτούν χωματερές για να τα θάψουν. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΝΤΙΑ και δεν κατανοούν πως είναι ΒΡΟΜΙΚΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ή ΘΑΜΜΈΝΑ ΛΕΦΤΑ ενός προϊόντος που μπορεί να καταναλωθεί από πληθυσμό που το έχει άμεση ανάγκη.
Το αγροτικό κίνημα στην Ελλάδα έχει αρκετά ταλαιπωρήσει τους ανθρώπους με τα τρακτέρ να κλείνουν τους δρόμους σαν να είναι δικοί τους και ν΄απαιτούν από την Ε.Ε. να τους παραχωρήσει χωματερές να θάψουν τα ροδάκινά τους και να τους πληρώσει από πάνω. Τα χρήματα αυτά, είναι χρήματα που θα πληρώσουν οι Ευρωπαίοι πολίτες από τους φόρους και τις εισφορές τους, οι οποίοι βρίσκονται σε κρίση.
Ας δείξουν λοιπόν ανθρωπιά οι έμποροι ροδάκινων και ας διαθέσουν αυτά τα προϊόντα σε χαμηλές τιμές, χοντρική ας πούμε στους καταναλωτές ή ας τα δωρίσουν σε ιδρύματα, νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, σε κοινωνίες ανθρώπων που υποφέρουν κι ας αφήσουν τους εγωϊσμούς τους κατά μέρος.
Είναι μια δοκιμασία αυτή που περνάνε γιατί κάπου πρέπει να δουν και την ανθρώπινη πλευρά του όλου θέματος. Ας τα πάνε στα νησιά, ας πούμε, οπού τα ροδάκινα και οι γερμάδες είναι φρούτα πανάκριβα αυτή την εποχή. Λίγο ελληνικό φιλότιμο χρειάζεται, κι όχι κερδοσκοπικός χαρακτήρας σε μια εποχή κρίσης.
Οι χωματερές δεν είναι λύση...
Και φυσικά σήμερα τα ροδάκινα φαίνονται...γιατί σαπίζουν.
Μήπως πρέπει να δούμε τι έγινε με την πολιτική Πούτιν στην Κύπρο το 2012;
Πως έφτασε η Ελλάδα να έχει capital codrol στις τράπεζες;
Τι έγινε στην Κύπρο το 2012; Γιατί δεσμεύτηκαν τα ρωσικά χρήματα στις ρωσικές τράπεζες, στην Τράπεζα Κύπρου και η συνέχεια ήταν στην Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος μέσα στο καλοκαίρι του 2012;
Έτσι απλά, τα θυμήθηκα όλα αυτά, τρώγοντας ροδάκινα και γερμάδες, που μου αρέσουν πολύ, με αφορμή μια συζήτηση μ΄έναν φίλο Κοζανίτη, παραγωγό ροδακίνων...στην Κύπρο.
