Ο ΑΙΘΗΡ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ;
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2014
Θα μπορούσε να ονομαστεί σαν ο "Συμπατικός Υμένας" που συνδέει τα πάντα μεταξύ τους.
Ο Αιθέρας έχει πλήρη αντίληψη του εαυτού του απ΄άκρη σ΄ άκρη και έχει Νοημοσύνη που γνωρίζει τα πάντα.
"Και νους αδιάψευστος, βασιλιάς, είναι ο άφθαρτος Αιθέρας, γιατί μ’ αυτό λέει τα πάντα και ακούει και δεν υπάρχει φωνή, ούτε κραυγή, ούτε κτύπος, ούτε και φήμη, που να ξεφεύγει από τα αυτιά του πανίσχυρου Κρονίωνα. Έτσι, λοιπόν, είναι ο νους και η κεφαλή του Διός» (Ορφικά Αποσπάσματα 6, 19-23).
Όλο το Σύμπαν είναι στα χέρια ή καλύτερα στην αγκαλιά του Αιθέρα. Ένας Νους οπού είναι παντοδύναμος και παντογνώστης όλων των όντων οπού κρατά στην αγκαλιά του.
Ο Χρόνος γέννησε τον Αιθέρα, το Χάος, το Έρεβος και στην συνέχεια το Κοσμικό Αυγό από το οποίο γεννήθηκε ο Φάος ή Φάνης ή Κοσμικό Αυγό.
"Φάος Ρυέντης Εσύ κι εγώ μια κυανή Περεηφικόλα"(Ερώ Νότα Κυμοθόη, εκδ, 1999)
Αλλά και το Σύμπαν. Το Έρεβος είναι "τόπος" όπου διαβαίνει ο Χρόνος κι ο Αιθήρ μέσα στο Χάος. Αλλά ποιες είναι οι ιδιότητες που έχει ο Αιθήρ, τον οποίο λάτρευαν οι πρώτοι άνθρωποι ως Θεό, αλλά δεν μπορούσαν να δουν;
Θα μπορούσαμε να δώσουμε ιδιότητες απλές, που καταλαβαίνει ο άνθρωπος, όπως: διεισδυτικότατος, ταχύτατος, εξ ουρανού προερχόμενος, πυρ καθαρό, φύση ελαφρότατη, άπειρος, κυκλοφορητικός.
Όλα δηλαδή, όσα δημιούργησε ο Αιθήρ είναι μέσα στο Σύμπαν σε χρόνο που έχει περάσει από στόμα σε στόμα και καταγράφτηκε στις Θεογονίες και υμνήθηκε με μουσική αλλά και λόγια ύμνων αργότερα στα Ορφικά.
Ο Ζευς ονομάζεται και Αιθήρ στα Ορφικά(απόσπασμα 28) καθώς μία από τις πολλές ιδιότητες του Αιθέρος είναι και η γέννηση και για να συμβεί αυτό μέσα στο Χρόνο, απαιτείται Τόπος, δηλαδή χώρος. Οπότε μιλάμε για "χωροχρόνο" μέσα στον οποίο συμβαίνει η γέννηση.
"Είσαι το πύρινο φως που εκπηγάζει μέσα μου/ δίχως τη ρίζα του στο βυθό να γνωρίζω/ και μάταια στο είναι μου αναζητώ/ την πρώτη μου ηρεμία/ τον εαυτό μου/ το στίγμα μου."(Ερώ Νότα Κυμοθόη, εκδ. 1999)
Όλοι οι λαοί είχαν αντιληφθεί τη δύναμή του και έδωσαν διάφορες ερμηνείες σε όλη αυτή την αέναη ενέργεια της ζώσας ύλης. Την ονόμασαν "Νου" στην αρχαία Ελλάδα, "Πράνα" στην Ινδία, "Κα" στην αρχαία Αίγυπτο, "Τσι" οι αρχαίοι Κινέζοι, "Οργόνη" ο Βίλχεμ Ράιχ αργότερα. Ταυτίστηκε στην αρχαία Ελλάδα με τον θόο, δηλαδή την πνοή του ανέμου και του έδωσαν την ονομασία Θόος και Θειός και επικράτησε να συμβολίζεται με το Θ όπου στο μέσον είχε έναν σταυρό, που σηματοδοτούσε τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, όπου έπνεε αυτή η θεϊκή ουσία του Αιθέρος. Αργότερα όταν άρχισαν να γίνονται ιερά Θεών (Αιθέρος ή Θεϊκού Νου), αυτό το Θ συμβολιζόταν με ένα Ο οπού στο μέσον είχε μια τελεία, που σήμαινε τον κύκλο της θεϊκής ουσίας, που ήταν και είναι η ζωή στο όλον Σύμπαν. Όταν τα ιερά έγιναν πολλά και γύρω από την τελεία συμπληρωνόταν και μια γραμμή, δημιουργήθηκε ένα ΗΛΙΟΣ που ονομάστηκε ΘΕΟΣ. Για να έχουν το Θ, επειδή η λατρεία ήταν στον ΉΛΙΟ ΘΕΟ και σε όλα τα ιερά του Αιθέρος ή Νοός, ή ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ, αποφάσισαν όλα τα ιερατεία να σημειώσουν μια οριζόντια γραμμή στο μέσον του Ο, που φανέρωνε την τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο.
Ο Αιθήρ, η ζώσα πνοή ή κοσμική πνοή ή θεϊκή πνοή διαπερνά τους πάντες και τα πάντα, πληρεί τα πάντα, διαποτίζει τα πάντα κι όλα μέσα από αυτήν συμβαίνουν και δίχως αυτήν δεν υπάρχει ζωή. Είναι όλη η φύση του Σύμπαντος κόσμου γνωστού κι αγνώστου οπού έχει ονομαστεί ΘΕΟΣ!..Αόρατη ουσία, Πνοή Ζώσα, Δύναμη Συμπαντική, Πυρ οπού δεν καίει αλλά δυναμώνει, Ενέργεια των Όλων, Παντογνώστης Θεός γιατί αποτελεί τον συνδετικό κρίκο των όλων, δηλαδή όλων των όντων του Σύμπαντος!
Ο Αριστοτέλης γράφει:"Οὐρανοῦ δὲ καὶ ἄστρων οὐσίαν μὲν αἰθέρα καλοῦμεν, οὐχ, ὥς τινες, διὰ τὸ πυρώδη οὖσαν αἴθεσθαι, πλημμελοῦντες περὶ τὴν πλεῖστον πυρὸς ἀπηλλαγμένην δύναμιν, ἀλλὰ διὰ τὸ ἀεὶ θεῖν κυκλοφορουμένην, στοιχεῖον οὖσαν ἕτερον τῶν τεττάρων, ἀκήρατόν τε καὶ θεῖον..."
Αλλά μέχρι εδώ ρέουν όλα καλά μέσα στα ιερά των αρχαίων έως τη στιγμή οπού έχουμε τη μεγάλη "αιμομιξία", που αναφέρεται ως "Προπατορικό Αμάρτημα στη βίβλο", ενώ στη Θεογονία και σε άλλες Θεογονίες αποτέλεσμα αυτής της αιμομιξίας είναι ο "Πόλεμος Γιγάντων και Τιτάνων". Αλλά το γεγονός, πως έχει εξαφανιστεί το κείμενο των Ορφικών, που αναφέρεται στην "Προέλευση των ανθρώπων" με είχε απασχολήσει πολλά-πολλά χρόνια, γι΄αυτό κι έκανα μια μεγάλη έρευνα και μελέτη σε θέματα "Περί Θρησκειών" ανά τον κόσμο και σε χώρες που επισκέφτηκα(βλέπε βιογραφικό μου).
Πως είναι δυνατόν ο παππούς του Δία, ο Ουρανός, να μην άφηνε τα παιδιά του να γεννηθούν για να διατηρήσει το θρόνο του; Αυτό είναι θεϊκή ιδιότητα Θεού; Τι έγινε ανάμεσα στα ιερά και στους ιερείς εκείνη την αρχαία και τόσο ιστορική περίοδο; Αν λοιπόν ο ΑΙΘΗΡ είναι η ζώσα πνοή και ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΝΟΥΣ, είναι δηλαδή ο ΘΕΟΣ, αν ανατρέξουμε στην εποχή εκείνη, θα δούμε πως σε πολλά ιερά γίνονταν ιερές τελετές αιμομιξίας!..Και σα να μη έφτανε αυτό, έκαναν ανθρωποθυσίες, πίνοντας ανθρώπινο αίμα. Αν λοιπόν ταυτίσουμε αυτή την αλήθεια με τον Μύθο, ότι δηλαδή σε ιερά ΘΕΩΝ ΉΛΙΟΥ, ευνουχήθηκε ο Ουρανός από της Γαίας Θεάς τέκνο και πως οι Κρόνιοι ή ο Κρόνος έτρωγε τα παιδιά του, έχουμε βεβήλωση της αρχικής ζώσης ουσίας, της θεϊκής ουσίας οπού ήταν ο άνθρωπος!.. Και συνεχίζεται αυτό σε όλα τα ιερά, όπου ο Ζευς ευνούχισε τον πατέρα του και έγινε αρχηγός των ΘΕΩΝ. ΈΓΙΝΕ ΟΛΥΜΠΙΟΣ!..Αλλά, ο Ζεύς έγινε ταυτόχρονα και αιμομίχτης ο ίδιος, καθώς έσμιξε ερωτικά με τη μητέρα του Ρέα (ταυτίζεται με τη Δήμητρα) και γεννήθηκε η Περσεφόνη. Αλλά ενώθηκε ερωτικά και με την Περσεφόνη και γεννήθηκε ο Διόνυσσος ή Ζαγρεύς. Ήταν δηλαδή γιος, εγγονός και ετεροθαλής γιος του Δία,ο Διόνυσσος, που ο μύθος λέει πως κατασπαράχτηκε βρέφος από τους Τιτάνες(δικαιολογώντας εδώ τις ανθρωποθυσίες σε κάποια ιερά), αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και η αλήθεια της εκστρατείας του Διονύσσου ως τα βάθη της Ινδίας και φέρεται ως ένας μεγάλος εκπολιτευτήςΕδώ είναι και η ρίζα του "δέντρου της ζωής" με τον απαγορευμένο καρπό του Παραδείσου και την καλή και κακή γνώση. Ο διωγμός από τον Παράδεισο και τα βάσανα της σάρκας με τη γέννηση και την κατάρα του ΘΕΟΥ στην Εύα=ζωή, ιέρεια θεά, μέσα στον κήπο του Θεού. Ιερός Κήπος=ιερατείο.ΑΡΧΗ ΑΝΔΡΟΚΡΑΤΙΑΣ! Αυτή την εποχή έχουμε και τις συγκρούσεις στα ιερά ανά τον κόσμο τότε. Ένα μεγάλος ιερός πόλεμος! Καταγράφεται ως ΓΙΓΑΝΤΟΜΑΧΊΑ και ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΊΑ.
Αποτέλεσμα αυτών των συγκρούσεων, ήταν η κάθε πόλη να θεσπίσει νόμους που υπεράσπιζαν τα ιερά της από τα ιερά άλλων πόλεων όπου βεβήλωσαν τον αρχικό Νόμο του ΘΕΟΥ, αυτόν της ΘΕΙΑΣ προέλευσης των ανθρώπων.
(συνεχίζεται, από το βιβλίο μου "ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, εκδ. 2011 ΑΘΗΝΑ)
