Νότα Κυμοθόη "Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ"
Της πατρίδος μου η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό…
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό…
Το 1822 στις 12 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε η Α´ Εθνική Συνέλευση στην Επίδαυρο, η οποία ψήφισε το Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος, το πρώτο ελληνικό σύνταγμα και στις παραγράφους ρδ' και ρε' υπάρχει η πρώτη απόφαση για τη μορφή της ελληνικής σημαίας, με την οποία καθιερώθηκαν το κυανό και το λευκό ως χρώματα της σημαίας και ανατέθηκε στο Εκτελεστικό Σώμα να προσδιορίσει τη μορφή της. Η πιο διαδεδομένη θεωρία για το πλήθος των λωρίδων, είναι ότι συμβολίζουν τις συλλαβές της φράσης «ελευθερία ή θάνατος», οι πέντε κυανές τις συλλαβές «Ε-λευ-θε-ρί-α» και οι τέσσερις λευκές «ή θά-να-τος». Έτσι στις 15 Μαρτίου 1822 εκδόθηκε απόφαση με αριθμό "540"υπογεγραμμένη από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, πρόεδρο του εκτελεστικού. Και το διάταγμα που εξέδωσε έγραφε:
α) των μεν κατά γην δυνάμεων η σημαία, σχήματος τετραγώνου, θα είχεν εμβαδόν κυανούν, το οποίο θα διηρείτο εις τέσσαρα ίσα τμήματα από άκρων έως άκρων του εμβαδού
β) η δε κατά θάλασσαν σημαία θα ήτο διττή' μία διά τα πολεμικά και άλλη διά τα εμπορικά πλοία.
Και της μεν διά τα πολεμικά πλοία το εμβαδόν θα διηρείτο ες εννέα οριζόντια παραλληλόγραμμα, παραμειβομένων εις αυτά των χρωμάτων λευκού και κυανού' εις την άνω δε προς τα έσω γωνίαν τούτου του εμβαδού εσχηματίζετο τετράγωνον κυανόχρουν, διηρημένον εν τω μέσω δι' ενός σταυρού λευκοχρόου.
Της δε διά τα εμπορικά πλοία διωρισμένης το εμβαδό θα ήτο κυανούν' εις την άνω προς τα έσω γωνίαν τούτου του εμβαδού εσχηματίζετο ωσαύτως τετράγωνον λευκόχρουν και διηρημένον εν τω μέσω δι' ενός σταυρού κυανοχρόου.
Σύμφωνα με το ιστορικό αρχείο της Εθνικής Βιβλιοθήκης Αθηνών υπ' αριθμόν 8711, η πρώτη σημαία που υψώθηκε στα Καλάβρυτα, "έφερεν άνωθεν σταυρόν, με γραμμάς κάτωθεν αυτού 16, κατά το σύνθημα της Εταιρείας των Φιλικών, και με την επιγραφήν ή ελευθερία ή θάνατος.
Κατόπιν δε ο Ν. Σολιώτης έλαβε προσφερθείσαν αυτώ παρά της μονής Αγίας Λαύρας την χρυσοκέντητον επί των χριστιανών αυτοκρατόρων σημαίαν της μονής, φέρουσα εξ ενός την Ανάστασιν και ετέρωθεν τον άγιον Γεώργιον. Σώζονται δε ως παρακαταθήκαι μετά τον Αγώνα παρά του Σολιώτου εις τη ρηθείσαν μονήν αμφότεραι αυταί αι σημαίαι".
Στο ιστορικό Μουσείο της Σκιάθου, υπάρχει κείμενο το οποίο μας πληροφορεί, πως η πρώτη ελληνική σημαία δημιουργήθηκε από τους ναυτικούς του νησιού.
Στην Ικαρία λένε, πως η πρώτη ελληνική σημαία δημιουργήθηκε από αυτούς.
ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ
Εσένα που σε φίλησε της Λευτεριάς η αύρα
περήφανη πρώτη φορά πάνω στην Άγια Λαύρα
Εσέ που χέρι σ” ύψωσε τρισάγιο και βροντήσαν
όχι φωνές, µα ντουφεκιές όταν σε χαιρετήσαν,
οι ντουφεκιές παλληκαριών που εµπρός σου αντρειωµένα
γονάτισαν κι ορκίσ
Εσέ που χέρι σ” ύψωσε τρισάγιο και βροντήσαν
όχι φωνές, µα ντουφεκιές όταν σε χαιρετήσαν,
οι ντουφεκιές παλληκαριών που εµπρός σου αντρειωµένα
γονάτισαν κι ορκίσ
τηκαν να πέσουνε για σένα.
.
Εσένα που σε κοίταξαν µάνες, που στό “να χέρι
βαστούσαν βυζανιάρικα και στ” άλλο το µαχαίρι.
Εσέ, που όταν σ” αντίκρυσαν οι γέροι ξανανιώσαν
και µ” άρµατα την µέση τους την κουρασµένη εζώσαν.
Εσέ, ποια ανθρώπινη φωνή µπορεί να ιστορήση
την ξακουσµένη δόξα σου και να την τραγουδήσει;
.
Εσύ δεν είσαι από πανιού λωρίδα καµωµένη
Εσύ “σαι από αίµα, από καπνούς κι από φωτιά βγαλµένη.
Εσύ πετούσες σαν αητός πάνω από ηρώων κεφάλια,
κυµάτισες ανίκητη σε πέλαγα κι ακρογιάλια.
Σ” άγριες µάχες άπαρτο το φλάµπουρο σου εστήθη
και πάντα δρόµους σ” άνοιγαν µέσ” των εχθρών τα πλήθη.
.
Τα χέρια που σε βάσταγαν, τ” αντρειωµένα χέρια,
για να σε στήσουν σε κορφές, σ” απάτητα ληµέρια,
για να σε δουν πολύ ψηλά, ψηλά απ” της γης το χώµα,
τόσο ψηλά, που τ” ουρανού επήρες πια το χρώμα
.
Εσένα που σε κοίταξαν µάνες, που στό “να χέρι
βαστούσαν βυζανιάρικα και στ” άλλο το µαχαίρι.
Εσέ, που όταν σ” αντίκρυσαν οι γέροι ξανανιώσαν
και µ” άρµατα την µέση τους την κουρασµένη εζώσαν.
Εσέ, ποια ανθρώπινη φωνή µπορεί να ιστορήση
την ξακουσµένη δόξα σου και να την τραγουδήσει;
.
Εσύ δεν είσαι από πανιού λωρίδα καµωµένη
Εσύ “σαι από αίµα, από καπνούς κι από φωτιά βγαλµένη.
Εσύ πετούσες σαν αητός πάνω από ηρώων κεφάλια,
κυµάτισες ανίκητη σε πέλαγα κι ακρογιάλια.
Σ” άγριες µάχες άπαρτο το φλάµπουρο σου εστήθη
και πάντα δρόµους σ” άνοιγαν µέσ” των εχθρών τα πλήθη.
.
Τα χέρια που σε βάσταγαν, τ” αντρειωµένα χέρια,
για να σε στήσουν σε κορφές, σ” απάτητα ληµέρια,
για να σε δουν πολύ ψηλά, ψηλά απ” της γης το χώµα,
τόσο ψηλά, που τ” ουρανού επήρες πια το χρώμα
Γ. Σηµιριώτης(1878-1964)
(Το Ποίηµα αυτό απαγγέλθηκε πρώτη φορά από τις µαθήτριες του Κεντρικού Παρθεναγωγείου ΣΜΥΡΝΗΣ, κατά την απελευθέρωση αυτής από τον Ελληνικό Στρατό στις 2 Μαΐου 1919).
Η ελληνική σημαία, σύμβολο της πατρίδας μας παγκοσμίως, έχει μια μεγάλη ιστορία, και τούτο το μικρό δοκίμιό μου, αποτελεί ένα μικρό δείγμα ευγνωμοσύνης σε όλους εκείνους οπού έδωσαν το αίμα τους για την ελευθερία της χώρας μας. Δεν υπάρχει Έλληνας κι Ελληνίδα όπου κι αν βρίσκεται, να μη τιμά την ελληνική σημαία. Κι ετούτο δεν αποτελεί "πατριωτισμό" με τη στενή και φανατική έννοια, αλλά ένα εθνικό σύμβολο αναγνώρισης του ελληνικού έθνους!!!
Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη
